Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2017 r., sygn. II FSK 866/16

Wierzyciel podatkowy dochodzący należności wynikającej z ostatecznej decyzji deklaratoryjnej, nie jest zobowiązany do przesłania zobowiązanemu pisemnego upomnienia, o którym stanowi art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm.), jeżeli w tym ostatecznym orzeczeniu została określona wysokość należności, które będą dochodzone w egzekucji administracyjnej, gdyż pozwala na to § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 2014 r. w sprawie określenia należności pieniężnych, których egzekucja może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia upomnienia (Dz. U. z 2014 r., poz. 1494 ze zm.), niezależnie od łącznej wysokość należności pieniężnej wraz z odsetkami.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 1002/15 w sprawie ze skargi R. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kosztów postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 10 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1002/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę R. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 kwietnia 2015 r. przedmiocie kosztów postępowania egzekucyjnego.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. prowadził postępowanie egzekucyjne do majątku Skarżącego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 27 listopada 2014 r., obejmującego zaległości podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawę prawną wystawienia tytułu wykonawczego stanowiła decyzja ostateczna Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 4 listopada 2014 r. Na powyższą decyzję zobowiązany pismem z dnia 6 grudnia 2014 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, którą Sąd ten wyrokiem o sygn. akt I SA/Gd 28/15 z dnia 4 marca 2015 r. oddalił. W dniu 2 grudnia 2014 r. organ egzekucyjny w oparciu o ww. tytuł wykonawczy działając na podstawie art. 72 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm.; zwana dalej: "u.p.e.a."), dokonał zajęcia wynagrodzenia za pracę u dłużnika zajętej wierzytelności będącego pracodawcą. Zawiadomienie doręczono dłużnikowi zajętej wierzytelności w dniu 4 grudnia 2014 r., a jego odpis wraz z odpisem tytułu wykonawczego doręczono skarżącemu w dniu 10 grudnia 2014 r. W dniu 10 grudnia 2014 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. wpłynęło pismo z dnia 5 grudnia 2014 r., którym J. S. i R. S. wnieśli o wstrzymanie wykonania decyzji ostatecznej do czasu uprawomocnienia się orzeczenia sądu administracyjnego. Następnie w dniu 12 stycznia 2015 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. wpłynęło pismo zobowiązanego z dnia 12 stycznia 2015 r., które zostało sprecyzowane pismem z dnia 9 lutego 2015 r. Zobowiązany powołując się na dyspozycję art. 64c § 3 u.p.e.a. wniósł o zwrot wyegzekwowanych od niego kosztów egzekucyjnych. W uzasadnieniu strona wskazała, że wbrew dyspozycji art. 239f ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., zwana dalej "Ordynacja podatkowa") organ wystawił tytuł wykonawczy, przed upływem terminu do wniesienia przez stronę skargi do WSA na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 4 listopada 2014 r. Postanowieniem z dnia 11 marca 2015 r., wydanym na podstawie art. 64c § 3 i § 7 u.p.e.a. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. orzekł o odmowie zwrotu kosztów egzekucyjnych, wskazując, że fakt zaskarżenia przez stronę ostatecznej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sytuacji, gdy wykonanie tej decyzji nie zostało wstrzymane, nie mieścił się w rozumieniu niezgodnego z prawem wszczęcia postępowania egzekucyjnego, o którym mowa w art. 64c § 3 u.p.e.a. i w związku z tym koszty egzekucyjne zostały naliczone i pobrane należnie.