Wyrok NSA z dnia 30 maja 2017 r., sygn. II FSK 2648/15

Konstrukcja art. 5 ust. 4 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami nakazuje przeprowadzenie analizy stanu faktycznego w dwóch poziomach. W pierwszej kolejności należy zbadać czy zakres działalności placówki ogranicza się do zawartych w lit. a)-d) czynności biernych, takich jak zakup dóbr, wystawianie towarów czy zbieranie informacji dla przedsiębiorstwa. Czynności te nie muszą mieć charakteru pomocniczego czy przygotowawczego z punktu widzenia funkcjonowania całego przedsiębiorstwa. Już sama okoliczność, że wskazane czynności nie wiążą się z aktywnym udziałem w gospodarce państwa swojej lokalizacji, przesądza bowiem o ich wyłączeniu z definicji zakładu. W ramach omawianej kategorii mieści się również przypadek, określony w art. 5 ust. 4 lit. e). Dotyczy on działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym w stosunku do całego przedsiębiorstwa. Drugi poziom analizy należy przeprowadzić jeżeli, prowadzona za pośrednictwem placówki działalność, nie kwalifikuje się do wyłączenia zawartego w art. 5 ust. 4 lit. a)-e). W takim przypadku należy zbadać, czy całkowita działalność placówki ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy. W rezultacie przeprowadzenia pozytywnej analizy, mimo istnienia stałej placówki nie dojdzie do powstania zakładu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia del. WSA Marek Olejnik, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Go 178/15 w sprawie ze skargi L. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 15 stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.