Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 1375/15

Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. i H. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 494/14 w sprawie ze skargi A. S. i H. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. S. i H. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 494/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A. S. i H. S. (dalej: "skarżący", "strona") na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 kwietnia 2014 r. w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, postanowienia w sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r.

2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że postanowieniem z dnia 13 października 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. dokonał zaliczenia wpłaty z dnia 6 października 2005 r. w kwocie 100 000 zł na poczet zaległości skarżących w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r.

Pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. strona wniosła o wznowienie postępowania, na podstawie art. 240 § 1 pkt 8 w związku z art. 219 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej: "Ordynacja podatkowa"), zakończonego ostatecznym postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 13 października 2005 r. żądając jego uchylenia i umorzenia postępowania w sprawie jako bezprzedmiotowego. W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż materialnoprawną podstawą postanowienia był m. in. art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2002 r., natomiast wyrokiem z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt SK 40/12, Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2002 r. z art. 64 ust. 2 oraz art. 32 ust. 1 w związku z art. 64 ust. 1 Konstytucji.