Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 1417/15

Zawieszenie postępowania określone w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. ma charakter fakultatywny, bowiem ocena jego zasadności pozostawiona została uznaniu sądu, który wydając postanowienie w tej kwestii powinien rozważyć, czy w danym przypadku celowe jest wstrzymanie biegu sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 4 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Go 694/14 w sprawie ze skargi J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 6 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Z. kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Go 694/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargę J., Sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 6 października 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej jako: "P.p.s.a."

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wyrokiem z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Go 189/14 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 29 stycznia 2014 r. określającą J., Sp. z o. o. (Spółka) podatek dochodowy od osób prawnych za 2008 r. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że organy podatkowe zasadnie zakwestionowały zaliczenie w koszty uzyskania przychodów wydatków, które zostały poniesione przez skarżącą z tytułu zapłaty odsetek od kredytu udzielonego przez H. S. A. na podstawie umowy z 23 września 2004 r. w kwocie 234 930,22 zł. Sąd podzielił również stanowisko organów podatkowych w odniesieniu do usług doradczych, które zdaniem skarżącej były świadczone przez M.K. na jej rzecz. Zdaniem Sądu, zebrany w sprawie materiał dowodowy nie potwierdził, by wskazane w fakturach usługi zostały faktycznie wykonane. Za niezasadny Sąd uznał również zarzut dotyczący rozliczenia straty spółki R. Wbrew twierdzeniu skarżącej zasadnie znalazł zastosowanie w sprawie art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej jako "u.p.d.o.p.". W świetle tej regulacji, spółka przejmująca nie posiadała po połączeniu prawa do rozliczenia straty spółki przejętej, powstałej w latach poprzedzających rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie.