Wyrok NSA z dnia 17 lutego 2017 r., sygn. I FSK 1162/15

W świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego P 30/11, do zawieszenia biegu terminu zobowiązania podatkowego w VAT wystarczy wiedza podatnika o zdarzeniu, które taki skutek wywoła.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia del. WSA Bożena Dziełak, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1117/14 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 10 maja 2014 r. nr [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysięcy siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Po 1117/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 10 maja 2011 r., wydaną wobec skarżącego w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 17 listopada 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2005 r.

1.2.1. Organ pierwszej instancji, w trakcie postępowania kontrolnego ustalił bowiem, że skarżący - prowadząc w 2005 r. działalność polegającą na odchowie piskląt kur niosek jedno lub kilkudniowych do minimum 14 tygodnia oraz sprzedaży kur nieśnych, dokumentowaną fakturami VAT RR wystawionymi przez nabywców tych produktów rolnych - nie miał faktycznych podstaw, aby złożyć oświadczenie, iż jest rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej powoływana również jako: "ustawa o VAT", "u.p.t.u." lub "ustawa o podatku od towarów i usług"). Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego (w szczególności: faktur VAT RR i rachunków stanowiących dowody sprzedaży kur nieśnych oraz dowodów bankowych dokumentujących uzyskane przez podatnika w 2004 r. przychody finansowe), wynikało bowiem, że podatnik w 2004 r. (za poprzedni rok obrotowy) uzyskał przychód netto ze sprzedaży kur nieśnych w wysokości 18.457.539,54 zł. Kwota ta przekraczała równowartość 800.000 euro, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, a zatem stwierdzono, że podatnik nie mógł być uznany w 2005 r. za rolnika ryczałtowego, który korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.