Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. II FSK 4127/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 października 2014 r. sygn. akt I SA/Sz 395/14 w sprawie ze skargi R. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 24 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.1. Wyrokiem z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 395/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę R.R. (dalej jako Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 24 stycznia 2014 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r.

I.2. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że organ kontroli skarbowej zakwestionował zaewidencjonowaną przez Skarżącego w kosztach uzyskania przychodów kwotę netto w łącznej wysokości 1.261.020 zł wynikającą z 34 faktur VAT, w których jako wystawcę wskazano D. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Faktury dotyczyły, m.in.: budowy kanalizacji teletechnicznej, sprzedaży podajników gąsienicowych z silnikiem pneumatycznym, budowy energetycznych linii kablowych. Na podstawie włączonych do akt sprawy dokumentów przekazanych przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. i Naczelnika Urzędu Skarbowego W.dotyczących spółki D., organ ustalił, że spółka została utworzona wyłącznie dla potrzeb wystawiania tzw. "pustych faktur VAT" i nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej oraz stwierdził, że podatnik w zeznaniu rocznym PIT-36L zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 1.261.020 zł, na którą składają się wartości netto wynikające z tych faktur VAT. Ponadto organ kontroli skarbowej ustalił, że podatnik zawyżył przychody o kwotę 749.560 zł w następstwie zaewidencjonowania i uwzględnienia w zeznaniu rocznym PIT-36L kwot netto wynikających z 15 faktur VAT wystawionych przez podatnika, które nie przedstawiają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, tj. 12 faktur VAT dokumentujących wykonanie usług na terenie budowy A. w .K., w których jako odbiorcę wskazano P. Sp. z o.o. z siedzibą w S. oraz 3 faktur dokumentujących sprzedaż 2 podajników gąsienicowych z silnikiem pneumatycznym i spawarki światłowodowej, w których jako odbiorców wskazano: F.[...] w S., P.[...] w S., S. [...]w S. W celu ustalenia przebiegu operacji gospodarczych udokumentowanych fakturami wystawionymi na rzecz spółki P. organ kontroli skarbowej przeprowadził dowody z przesłuchań świadków i włączył do akt protokoły zeznań stron oraz świadków przesłuchanych w innych sprawach, w tym: prezesa zarządu spółki P. i pracowników tej spółki, podwykonawców tej spółki, wykonujących prace na budowie A., podatnika, osoby pełniące funkcje kierowników budowy Układu Wewnętrznego A. Organ włączył do materiału dowodowego także kopie dokumentów z akt postępowania kontrolnego przeprowadzonego wobec spółki P. Organ uznał także, że podatkowa księga przychodów i rozchodów podatnika nie odzwierciedla stanu rzeczywistego w zakresie zakupu towarów i usług oraz sprzedaży towarów i usług w zakresie udokumentowanym ww. fakturami i uznał, iż księga ta nie może stanowić dowodu w postępowaniu oraz określił podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za kontrolowany okres w kwocie 108.605 zł.