Wyrok NSA z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. II FSK 1472/15

Wydane na podstawie art. 143 § 1 Ordynacji podatkowej upoważnienie nie musi w każdym wypadku zawierać skonkretyzowanego umocowania do załatwienia indywidualnej sprawy. Zakres udzielonego upoważnienia może być szeroki lub wąski, kategorialny lub jednostkowy i jest zależny od wewnętrznych ustaleń w organie podatkowym. Obejmuje on w szczególności wydawanie decyzji, postanowień i zaświadczeń, lecz może być dla poszczególnych pracowników różnie ustalony i zindywidualizowany. Zakres ten musi być jednak "ustalony" w pisemnym upoważnieniu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Marek Olejnik, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2189/14 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej stwierdzającej wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość karty podatkowej za 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2189/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.K. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 czerwca 2014 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej stwierdzającej wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość karty podatkowej za 2011 r.

Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia 11 lutego 2011 r. ustalił Skarżącemu wysokość stawki karty podatkowej za 2011 r. Następnie decyzją z dnia 4 listopada 2011 r. stwierdził wygaśnięcie ww. decyzji, gdyż Skarżący w terminie, o którym mowa w art. 36 ust. 7 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "z.p.d.o.f.", nie zgłosił okoliczności wskazujących na utratę zatrudnienia, mających wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej.