Postanowienie NSA z dnia 7 grudnia 2016 r., sygn. I OZ 1747/16

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 sierpnia 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 691/16 o odrzuceniu skargi D. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami postanawia: oddalić zażalenie. 2

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę D. B. na sprecyzowaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następujących stanie faktycznym i prawnym sprawy: Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] marca 2013 r. cofającą D. B. uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kat. A,B,T. Powyższą decyzję organ przesłał na adres do doręczeń: ul. [...] podany przez D. B. w odwołaniu od decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] marca 2013 r. (karta 38 akt administracyjnych). Przesyłkę zawierającą ww. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. doręczono pod wskazanym adresem pracownikowi Kancelarii Adwokackiej [...] w dniu [...] czerwca 2013 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach administracyjnych) z pouczeniem o prawie wniesienia od niej skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S., w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. W dniu [...] maja 2016 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) D. B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na wyżej opisaną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. W skardze wskazał, że w postępowaniu przed organem I i II instancji występował bez pełnomocnika, zaś korespondencja była kierowana na jego adres w K. [...], podany jako adres do doręczeń. Biorąc pod uwagę, że żaden prawnik z tej firmy nie był pełnomocnikiem skarżącego w przedmiotowym postępowaniu, nie doszło do skutecznego doręczenia decyzji z dnia [...] czerwca 2013 r. Jego zdaniem bieg terminu do wniesienia skargi rozpoczął się w dniu [...] kwietnia 2016 r., tj. w dniu doręczenia mu zaskarżonej decyzji. W dniu [...] maja 2016 r. skarżący uiścił wpis od skargi w kwocie 200 zł.