Postanowienie NSA z dnia 30 czerwca 2016 r., sygn. I OW 50/16

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędzia del. WSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta R. o rozstrzygniecie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta R. a Burmistrzem Miasta S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku I. G. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: oddalić wniosek

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 10 marca 2016 r. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w R., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta R., wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta R. a Burmistrzem Miasta S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku I. G. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu wniosku wyjaśniono, że w dniu 29 lutego 2016 r. do Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej OPS) w R. wpłynęło pismo z Ośrodka Pomocy Społecznej w S. dotyczące skierowania I. G. do domu pomocy społecznej. Z akt sprawy wynika, iż I. G. w dniu 29 stycznia 2016 r. złożyła wniosek o skierowanie jej do domu pomocy. Wnioskodawczyni aktualnie mieszka w S. przy ul. W. [...], gdzie wynajmuje pokój bez zameldowania. Podniesiono, że zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.; dalej K.c.) miejscem zamieszkania danej osoby jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Ustalając miejsce zamieszkania osoby fizycznej zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego należy uwzględnić dwa elementy, tj. miejsce pobytu osoby oraz zamiar stałego pobytu. W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że miejscem pobytu jest to, w którym koncentrują się czynności życiowe danej osoby, nawet bez względu na adres zamieszkania. Z dokumentacji wynika, że I. G. fizycznie przebywa na terenie S. i z miastem tym wiąże dalszą swoją przyszłość, gdyż wystąpiła z wnioskiem o skierowanie jej do Domu Pomocy Społecznej (dalej DPS) w S. W aktach sprawy znajduje się zaświadczenie Urzędu Gminy K. z dnia 17 lutego 2016 r., z którego wynika że I. G. nie jest mieszkanką R., natomiast ostatni adres stałego pobytu posiada w K. Zdaniem organu, w myśl art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 163 ze zm.; dalej jako "u.p.s.") gminą właściwą do wydawania decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej jest Gmina K. jako gmina ostatniego zameldowania I. G. na pobyt stały. Z Miastem R. I. G. nie jest związana, a zatem R. nie jest gminą właściwą do rozpatrzenia jej wniosku o skierowanie do domu pomocy społecznej i w dalszej konsekwencji ponoszenia opłat za pobyt w tym domu. Wobec powyższego Dyrektor OPS w R. wniósł o wskazanie gminy organu właściwego do załatwienia sprawy.