Wyrok NSA z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. I OSK 2709/15

Zgodnie z utrwalonym od szeregu lat orzecznictwem sądowoadministracyjnym, prowadzenie postępowania z udziałem osoby nieżyjącej a także wydanie w stosunku do niej decyzji administracyjnej dowodzi, że decyzja taka została wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Borowiec del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant starszy asystent sędziego Wojciech Latocha po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 136/15 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości warszawskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 maja 2015 r. (sygn. akt I SA/Wa 136/15), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi M. K., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] oraz utrzymaną przez nią w mocy decyzję tego samego organu z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie przyznania prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości warszawskiej.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. stwierdziło nieważność decyzji Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie z dnia [...] lutego 1973 r. nr [...], w której organ odmówił przyznania prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości położonej w W. przy ul. E., nr hip. "K. " dz. nr [...] o pow. [...] m2. Zdaniem organu nadzoru, kwestionowana decyzja została bowiem wydana bez podstawy prawnej, gdyż były właściciel w/w nieruchomości warszawskiej nie złożył w terminie wniosku o przyznanie do niej prawa własności czasowej. Jednocześnie jednak w uzasadnieniu decyzji Kolegium stwierdziło, że kontrolowana w trybie nadzorczym decyzja Prezydium RN w m. st. Warszawie została wydana na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279).