Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. II OSK 196/15

Podkreślić trzeba, że Sąd kasacyjny nie powinien ani domyślać się intencji stron skarżących, ani formułować za nich zarzutów pod adresem skarżonego wyroku, ani ich doprecyzować.

Teza od Redakcji

Dnia 24 listopada 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie: sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Solarski Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 870/14 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w I. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] sp. z o.o. z siedzibą w I. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 300 (trzysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] sp. z o. o. w I. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r., utrzymującą w mocy decyzję własną z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie odmowy skreślenia obiektu z rejestru zabytków.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy.