Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. I OSK 2620/14

Z punktu widzenia demokratycznego państwa prawnego oraz społeczeństwa obywatelskiego niezwykle istotnym jest, aby działalność służb specjalnych podlegała społecznej kontroli ale w obszarach, które nie ograniczają możliwości ich skutecznego działania i nie dotyczą konkretnych prowadzonych postępowań, czy też stosowanych w nich metod operacyjnych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie NSA Bożena Popowska del. WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant asystent sędziego Dominika Sasin-Knothe po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 710/14 w sprawie ze skargi Fundacji [...] na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia 12 lutego 2014 r. nr P-1485/2014 w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji na wniosek z dnia 15 października 2013 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1 w części dotyczącej pytań nr 11, 13, 17, 18, 20, 26 i 27 wniosku Fundacji [...] z dnia 15 października 2013 r. i oddala skargę w części dotyczącej tych pytań; 2. uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 3; 3. oddala skargę kasacyjną w pozostałej części; 4. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego na rzecz Fundacji [...].

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 710/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi Fundacji [...] (dalej jako Fundacja) uchylił decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...]w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji z wniosku z dnia 15 października 2013 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] grudnia 2013 r.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że wnioskiem z dnia 17 października 2013 r. Fundacja zażądała udostępnienia informacji publicznej, obejmujący swoim wnioskiem dwadzieścia siedem pytań koncentrujących się wokół programu (systemu) służb amerykańskich umożliwiających pozyskiwanie danych informatycznych przetwarzanych w sieci Internet, funkcjonujący w opinii publicznej jako PRISM.