Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. II OSK 2992/14

W ujęciu systemowym zgodność między treścią studium, a treścią planu miejscowego winno się postrzegać jako kontynuację identyczności zasad zagospodarowania terenu ustalanych ogólnie w studium i podlegających sprecyzowaniu w planie miejscowym. Plan miejscowy ma jedynie doprecyzować te zasady i to w taki sposób, aby nie doprowadzić do ich zmiany lub modyfikacji. Chodzi o to, aby granice poszczególnych terenów określone w studium i później przyjęte w planie zagospodarowania przestrzennego, miały być jak najbardziej ze sobą zbieżne.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędzia WSA del. Tomasz Świstak Protokolant: asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 97/14 w sprawie ze skargi D. M. S.A. z siedzibą w K., T. B. S. "Z." Spółki z o.o. w K. oraz W. R., A. R.-G., M. M. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia 28 sierpnia 2013 r. nr ... w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "C.-Ł." 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2. zasądza od D. M. S.A. z siedzibą w K., T. B. S. "Z." Spółki z o.o. w K. oraz W. R., A. R.-G., M. M. solidarnie na rzecz Gminy Miejskiej K. kwotę 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Kr 97/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu skarg D. M. S.A. w K., Towarzystwa Budownictwa Społecznego "Z." sp. z o.o. w K. oraz W. R., A. R.-G. i M. M., zw. dalej skarżącymi, na uchwałę Rady Miasta K., zw. dalej Radą Miasta, z dnia 28 sierpnia 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "C.-Ł.", stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.