Wyrok NSA z dnia 16 września 2016 r., sygn. II OSK 3124/14

Zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu polega zaś na wykazaniu, że rzeczywisty, ustalony w sposób niewątpliwy stan faktyczny nie odpowiada stanowi hipotetycznemu, wskazanemu w zastosowanym przepisie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 sierpnia 2014 r. sygn. akt III SA/Gd 165/14 w sprawie ze skargi W.P. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [..] stycznia 2014 r. nr [..] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 165/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W. P. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego.

Sąd przyjął, iż po rozpatrzeniu wniosku M. P. Prezydent Miasta Gdyni decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., w oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 ze zm.) orzekł o wymeldowaniu W. P. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w G.

Po rozpatrzeniu odwołania W. P., Wojewoda Pomorski decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Gdyni.

Zdaniem organu odwoławczego z materiału dowodowego sprawy jednoznacznie wynika, że W. P. opuścił lokal przy ul. [...] w G. w sposób trwały i dobrowolny. W odwołaniu zakwestionowano jednak, aby opuszczenie lokalu miało charakter trwały i dobrowolny. W ocenie organu odwoławczego powyższe twierdzenie nie znalazło potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym, obejmującym m.in. wydany wobec skarżącego wyrok karny Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 2 kwietnia 2013 r. Na mocy ww. wyroku skarżący został uznany winnym popełnienia czynu polegającego na znęcaniu się psychicznym nad rodziną (art. 207 § 1 kodeksu karnego w związku z art. 31 § 2 kodeksu karnego) i wymierzono mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą warunkowo zawieszono na okres 3 lat. W punkcie IV wyroku zobowiązano skazanego do opuszczenia przedmiotowego lokalu w terminie miesiąca od daty uprawomocnienia się wyroku. Wyrok ten stał się prawomocny z dniem 28 sierpnia 2013 r. Wcześniej Prokurator Rejonowy w Gdyni w dniu 1 października 2012 r. wydał postanowienie o oddaniu wymienionego pod dozór policyjny razem z zakazem kontaktowania się z pokrzywdzonymi i zakazem przebywania w spornym lokalu w związku z obawą popełnienia kolejnego przestępstwa tego samego typu.