Wyrok NSA z dnia 19 maja 2016 r., sygn. II OSK 2579/15

 

Dnia 19 maja 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński/spr./ sędzia NSA Małgorzata Miron Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa F. Spółka z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Wr 357/15 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa F. Spółka z o.o. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii we Wrocławiu z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazu wycofania z rynku oraz zakazu wprowadzania do obrotu mieszanki paszowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 357/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Przedsiębiorstwa F. sp. z o.o. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii we Wrocławiu z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazu wycofania z rynku, a także zakazu wprowadzenia do obrotu mieszanki paszowej dla zwierząt gospodarskich i weryfikacji procedur zakładowych.

Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. znak: [...] Powiatowy Lekarz Weterynarii w Dzierżoniowie nakazał Przedsiębiorstwu F., z siedzibą: ul. D. [...],[...] B., wycofać z rynku mieszankę paszową uzupełniającą F. o numerze partii [...], wyprodukowaną w dniu [...] sierpnia 2014 roku oraz nakazał także zweryfikowanie procedur zakładowych opartych na zasadach systemu HACCP, gwarantujących uzyskanie paszy bez obecności antybiotyków. Ponadto, organ zakazał wprowadzania do obrotu i stosowania w żywieniu zwierząt mieszanki paszowej uzupełniającej F. nr partii [...], zawierającej w swoim składzie enrofloksacynę.

W uzasadnieniu decyzji Powiatowy Lekarz Weterynarii w Dzierżoniowie wskazał na przepisy prawa wspólnotowego wprowadzające zakaz stosowania pasz niewłaściwej jakości, tj.: art. 15 ust. 1 - 3 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 roku ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. L 31 z 1.2.2002, s. 1.); art. 4 pkt. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającego dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (Dz. Urz. UE L 2009 r. Nr 229, str. 1), oraz art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 sierpnia 2003 roku w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (Dz. Urz. UE L 2003 r. Nr 268, str. 29). W ocenie Powiatowego Lekarza Weterynarii w Dzierżoniowie obecność enrofloksacyny w paszy stanowiła naruszenie regulacji zawartej w art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. z 2014 r., poz. 398. z późno zm.) oraz art. 3 ust. 1 a) rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 sierpnia 2003 roku w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (Dz. Urz. UE L 2003 r. Nr 268 str. 29), jak również naruszenie regulacji art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2014r., poz. 1577), który stanowi, że niedopuszczalne jest podawanie zwierzętom, z których lub od których pozyskuje się produkty pochodzenia zwierzęcego, substancji niedozwolonych ( ... )", których wykaz został określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 lipca 2006 roku w sprawie postępowania z substancjami niedozwolonymi, pozostałościami chemicznymi, biologicznymi, produktami leczniczymi i skażeniami promieniotwórczymi u zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 147, poz. 1067 z późno zm.), gdzie w ust. 2 pkt 1 wymienione zostały substancje przeciwbakteryjne. Ponadto organ I instancji podkreślił, że dla chemioterapeutyków, w tym enrofloksacyny, w przepisach nie określono poziomów dopuszczalnej zawartości w paszach, a więc zgodnie z wolą prawodawcy, ich zawartość na jakimkolwiek poziomie jest niedopuszczalna, zaś stwierdzenie ich obecności powoduje uznanie danej partii paszy za niezgodną, która nie może być wprowadzona do obrotu. Jak wskazuje organ w uzasadnieniu, zgodnie z obowiązującym prawem pasze wytwarzane i wprowadzane do obrotu mogą zawierać w swoim składzie wyłącznie dodatki paszowe objęte stosownym zezwoleniem oraz materiały paszowe wykazane w katalogu materiałów paszowych. Powiatowy lekarz weterynarii zwrócił ponadto uwagę na fakt, że na terenie należącej do strony wytwórni pasz znajduje się również wytwórnia leków weterynaryjnych, co nakłada na producenta wprowadzenie takich zabezpieczeń w prowadzonej produkcji, aby uzyskiwany środek żywienia zwierząt nie stanowił żadnego zagrożenia dla zwierząt i konsekwencji dla ludzi, tym bardziej, że istnieją dowody naukowe na to, że pasze zawierające antybiotyki systematycznie stosowane u zwierząt, z których pozyskuje się środki spożywcze, mogą stanowić potencjalne zagrożenie oraz mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie ludzi i zwierząt poprzez wywołanie odczynów alergicznych oraz powstawania antybiotykoooporności u drobnoustrojów. Wskazano również na analizę ryzyka, w ramach której uzyskano opinię z Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach, potwierdzającą, że pomimo nieterapeutycznej zawartości enrofloksacyny w badanej paszy, stosowanie takiej paszy może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie organizmów ludzi i zwierząt.