Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2016 r., sygn. II OSK 1384/15

Sama odmienna subiektywna ocena przez skarżącego dowodów i kwalifikacja doznanych represji, nie może stanowić podstawy do podważenia trwałości decyzji ostatecznej w trybie wznowienia postępowania, skoro nie wyprowadzi się takich nowych okoliczności faktycznych, istniejących w dniu wydania decyzji ostatecznej, które podważą ocenę materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie przy wydaniu decyzji ostatecznej, decyzji rozstrzygającej sprawę merytorycznie w trybie postępowania zwykłego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Joanna Brzezińska /spr./ Protokolant asystent sędziego Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 1066/14 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji odmawiającej przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 1066/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej powoływany jako: WSA) oddalił skargę J. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji odmawiającej przyznania uprawnień kombatanckich oraz przyznał koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] lutego 2009 r., na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jedn. Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 z późn. zm. - dalej ustawa o kombatantach) - w związku z § 5 i § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 września 2001 r. w sprawie określenia miejsc odosobnienia, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości (Dz.U. z 2001 r. Nr 106, poz. 1154 z późn.zm.), Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił J. B. przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu represji w czasie II wojny światowej, w tym pobytu w obozie przy ul. Litewskiej w Warszawie i w obozie w Pruszkowie. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] maja 2009 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lutego 2009 r.