Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2016 r., sygn. I OSK 3145/14

Kontrola sądowoadministracyjna nie obejmuje natomiast oceny, w jaki sposób organy administracji, realizując określoną politykę stosowania prawa, wypełniają treść pozasystemowych kryteriów słusznościowych czy celowościowych. W konsekwencji w sprawach dotyczących fakultatywnego zwolnienia funkcjonariusza ze służby sądy administracyjne badają jedynie, czy decyzja o rozwiązaniu stosunku służbowego nie jest arbitralna lub podjęta przy użyciu niedozwolonych kryteriów. Nie mogą natomiast wkraczać w kompetencje właściwych organów i przesądzać, czy dana osoba powinna nadal pozostać funkcjonariuszem danej formacji, czy też może zostać wykluczona z tego grona.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant: starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 września 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 2340/13 w sprawie ze skargi T. G. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. G. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 września 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 2340/13 oddalił skargę T. G. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach prawnych oraz faktycznych sprawy.

Komendant Wojewódzki Policji w [...] rozkazem personalnym z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] wydanym na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.) zwolnił T. G. ze służby w Policji z dniem 31 sierpnia 2013 r. ze względu na ważny interes służby. Decyzji tej, na podstawie art. 108 § 1 k.p.a. nadano rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, iż w dniu [...] lipca 2013 r. około godziny 1.20 w pobliżu [...] miało miejsce zdarzenie z udziałem dwóch policjantów, w tym z udziałem T. G. Z notatki urzędowej sporządzonej przez policjanta biorącego bezpośredni udział w interwencji wynika, iż T. G. został wskazany przez radiooperatora 997 jako "szarpiący" nieznanego mężczyznę, którym okazał się D. K. Wymieniony wskazał, że T. G. wraz z drugim policjantem bili go i kopali oraz splądrowali kieszenie celem zabrania pieniędzy. Z protokołu użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu wynika, że u T. G. stwierdzono 0,87 mg/dm3 zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Komendant Wojewódzki powołał się na treść notatki urzędowej sporządzonej przez K. K., który w dniu [...] lipca 2013 r. pełnił nadzór nad Komendą Miejską Policji w [...]. Z notatki tej wynika, że na podstawie obserwacji monitoringu miejskiego z [...] stwierdzono, że około godziny 1.18 dwóch mężczyzn szarpie innego mężczyznę, który po chwili podejmuje próbę ucieczki. Po kilkunastu metrach dogania go jeden z napastników i zadaje uderzenia. Skierowany na miejsce zdarzenia patrol Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Miejskiej Policji w [...] ustalił, że pokrzywdzonego zaatakowali funkcjonariusze Oddziału [...] Policji w [...]. Organ I instancji po porównaniu zdjęć pochodzących z monitoringu oraz zdjęć z akt osobowych M. B. oraz T. G. ustalił, iż uczestnikami zdarzenia byli ww. policjanci. Komendant Wojewódzki, powołując się na dokumentację urzędową sporządzoną przez pozostałych funkcjonariuszy realizujących zdarzenie z udziałem T. G. uznał, iż zachowanie policjanta jest rażąco sprzeczne z porządkiem prawnym, normami współżycia społecznego i zasadami deontologii zawodowej. Godzi przy tym w honor, godność i dobre imię Policji. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności uzasadniony ochroną interesu służby, tożsamego z interesem społecznym, gdyż wykonanie decyzji przed upływem terminu do wniesienia odwołania służy niezwłocznemu odsunięciu od zadań służbowych policjanta, celem przeciwdziałania takim zachowaniom, które mogłyby pozbawić Policję wiarygodności w oczach opinii publicznej.