Wyrok NSA z dnia 15 marca 2016 r., sygn. II OSK 1779/14

W ślad za stosunkami prawnymi idą zmiany w rzeczywistości, ale te zmiany w rzeczywistości są funkcją, refleksem stosunków prawnych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Iwona Niżnik-Dobosz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Rz 4/14 w sprawie ze skargi K.Z. na decyzję Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki tymczasowego obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 4 marca 2014 r. w sprawie ze skargi K.Z. na decyzję Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie z dnia [...] października 2013 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki tymczasowego obiektu budowlanego oddalił skargę.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Przedmiotem skargi K.Z. jest decyzja Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie (dalej jako PWINB) z dnia [...] października 2013 r., nr [...], wydana w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta Rzeszowa (zwany dalej PINB) nakazał K.Z. dokonanie rozbiórki obiektu budowlanego o wymiarach 5,04 x 2,70 m, zlokalizowanego na terenie działki nr [...] obr. [...] położonej u zbiegu ulic [...] w Rzeszowie. W uzasadnieniu organ wskazał, że w trakcie czynności kontrolnych przeprowadzonych na terenie działki nr [...] położonej u zbiegu ulic [...] w Rzeszowie ustalono, że obiekt budowlany - kiosk handlowy wybudowany został bez wymaganego pozwolenia na budowę. Przedmiotowy obiekt posiada konstrukcję stalową, ze ścianami warstwowymi, ustawiony na stojakach stalowych o wysokości 0,70 m na utwardzonym kostką brukową terenie. Konstrukcja ta została wydzielona w przestrzeni, posiada okna i drzwi od strony południowej (ulicy [...]). Do tego obiektu od strony południowej wykonane są metalowe schody. Pod obiektem znajduje się podwozie z numerem rejestracyjnym. Obiekt wyposażony jest w instalację elektryczną. Uznano, iż podwozie wraz z dobudową i schodami stanowi obiekt budowlany nie związany trwale z gruntem, wydzielony z przestrzeni ścianami z dachem. Od strony zachodniej obiekt zlokalizowany jest w odległości około 13,57 m od krawędzi jezdni ulicy [...]. Od strony północnej na sąsiedniej działce zlokalizowany jest budynek murowany w granicy działki. Obiekt zlokalizowany jest w odległości 0,20 m od ściany tego budynku tj. graniczy z działką nr [...]. Organ wskazał, że w trakcie postępowania administracyjnego inwestor wystąpił z wnioskiem o umorzenie postępowania, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przez stwierdzenie, że miała miejsce budowa obiektu budowlanego, bowiem przewiezienia przyczepy nie można zakwalifikować jako budowy obiektu. Do wniosku zostały dołączone dowód rejestracyjny pojazdu, oraz dowód opłacenia składki ubezpieczenia przez skarżącego. W dniu 14 maja 2013 r. przeprowadzono rozprawę administracyjną na terenie. Ustalano, że właścicielem obiektu jest K.Z., a konstrukcja obiektu i sposób jego użytkowania wskazują na to, że jest to tymczasowy obiekt budowlany. Organ wyjaśnił, że w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 4 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.; zwana dalej u.P.b.), zdefiniowano tymczasowy obiekt budowany jako obiekt przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub do rozbiórki, a także obiekt budowany niepołączony trwale z gruntem taki jak m.in.; kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej wystawowe. Organ podkreślił, że przedmiotowy obiekt nie jest trwale związany z gruntem, dlatego mieści się w w/w definicji. Fakt, że do budowy przedmiotowego obiektu wykorzystano podwozie nie wpływa na tę kwalifikację. Obiekt pełni funkcję użytkową budynku i prowadzona jest w nim działalność handlowa tj. sprzedaż wyrobów jubilerskich. Organ stwierdził, że przedmiotowa przyczepa jest przeznaczona konstrukcyjnie i funkcjonalnie do prowadzenia działalności handlowej. Analiza cech funkcjonalnych przyczepy wskazuje, że pełni ona funkcję obiektu handlowego typu kiosk. Organ zwrócił uwagę, że faktu tego nie zmienia okoliczność, że przez zamontowanie kół i dyszla z zaczepem holowniczym, istnieje możliwość jego przemieszczania przez przyłączenie go do pojazdu samochodowego. W ocenie organu dla przedmiotowego obiektu budowlanego stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 ze zm.; zwane dalej jako rozporządzanie).