Wyrok NSA z dnia 2 marca 2016 r., sygn. I OSK 221/16

Akt konstytutywny, kreujący określone prawa i obowiązki pozostaje w związku z zaistnieniem przesłanek faktycznych stanowiących podstawę powstania określonych skutków prawnych. W takiej sytuacji konstytutywna decyzja, akt może działać zarówno z mocą na przyszłość, jak i z mocą wsteczną.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. J. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Bk 451/15 w sprawie ze skargi M. J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w sprawie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Ojciec skarżącego J. I. O. przebywa od dnia [...] sierpnia 2013r. w Domu Pomocy Społecznej w [...], do którego został skierowany na mocy decyzji Dyrektora MOPS w Suwałkach Nr [...] z dnia [...] lutego 2014r. W decyzji tej ustalono odpłatność pensjonariusza za pobyt w DPS w kwocie odpowiadającej 70% jego renty, a w uzasadnieniu decyzji wskazano, że nie pokrytą z renty podopiecznego pozostałą częścią pełnego kosztu utrzymania w pierwszej kolejności- stosownie do zapisów ustawy o pomocy społecznej - zostaną obciążeni wskazani w uzasadnieniu członkowie rodziny, między innymi syn - skarżący M. J. O.

Pierwotne ustalenie wysokości partycypacji M. J. O. w ponoszeniu kosztów pobytu ojca w DPS nastąpiło decyzją z dnia [...] marca 2014r. ([...]), obciążającą skarżącego od [...] lutego 2014r. kosztami w kwocie 364,10 złotych miesięcznie (w punkcie 1 decyzji) oraz odmawiającą częściowego oraz całkowitego zwolnienia skarżącego z ponoszenia odpłatności za pobyt ojca w DPS (w punkcie 2 decyzji). Decyzja stała się ostateczna w toku instancji a skarga [...] na decyzję SKO w Suwałkach z [...] maja 2014r. ([...]) została oddalona przez WSA w Białymstoku wyrokiem z 30 września 2014r. sygn. IISA/Bk 670/14. M. J. O. wywiódł od powyższego wyroku skargę kasacyjną, która została w NSA zarejestrowana pod sygn. I OSK 410/15.