Postanowienie NSA z dnia 24 maja 2016 r., sygn. I GZ 323/16

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [a] [a] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [a] z dnia 21 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Gl 1258/15 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi [a] [a] na decyzję Dyrektora Izby Celnej [a] z dnia [a] r., nr [a] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 21 marca 2016 r. o sygn. akt III SA/Gl 1258/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w [a], działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej: p.p.s.a.), odmówił skarżącemu [a] [a] przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych - w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [a] dnia [a] r. w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że we wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący oświadczył, iż pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i dwiema małoletnimi córkami, mieszkając w domu o pow. [a] m² (stanowiącym własność córek). Wnioskodawca wskazał, że jedynym źródłem utrzymania rodziny jest wynagrodzenie za pracę żony w wysokości [a] zł netto miesięcznie, co nie wystarcza na pokrycie miesięcznych kosztów utrzymania (wyżywienie, woda, środki czystości i higieny, energia elektryczna, telefon i Internet, wywóz śmieci, podatek od nieruchomości, zakup paliwa i leczenie), które zostały oszacowane na kwotę [a] zł. Skarżący oświadczył, że brakująca kwota jest pokrywana dzięki pomocy rodziców. Z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynikało ponadto, że skarżący od [a] r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej paliw i produktów pochodnych, jednak od [a] r. sytuacja strony uległa pogorszeniu, co miało związek z wydanymi przez Naczelnika Urzędu Celnego w [a] decyzjami określającymi zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych, które to decyzje zostały zabezpieczone poprzez zajęcie rachunków bankowych skarżącego. W konsekwencji skarżący w dniu [a]] r. złożył w Sądzie Rejonowym [a]-[a] Wydział [A] Gospodarczy wniosek o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku. Skarżący dodał, że dotychczas uiszczał wpisy sądowe od składanych skarg, jednak obecnie nie ma już środków finansowych, ani możliwości zaciągania dalszych pożyczek u rodziny i znajomych. Na potwierdzenie złożonych oświadczeń zostały nadesłane dokumenty w postaci: 1) wyciągów z rachunków bankowych skarżącego i jego żony, 2) zeznań podatkowych za [a] r., 3) czterech zaświadczeń o zameldowaniu, 4) oświadczenia w sprawie kredytu w jednym z banków, 5) faktur za telefon za okres [a] r., 6) potwierdzenia opłat za energię elektryczną, Internet, podatek od nieruchomości, wodę, przedszkole młodszej córki, 7) wniosku o wyjawienie majątku z dnia [a] r., 8) zaświadczenia o zarobkach żony skarżącego, 9) wydruku z CEIDG, 10) postanowienia Sądu Rejonowego [a]-[a] z dnia [a] r. w sprawie oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku z uwagi na brak wystarczających środków na zasp[a]jenie kosztów postępowania, 11) deklaracji VAT-7 za okres od [a] r., 12) zestawienia do zaliczek na rozliczenie roczne za pierwsze pięć miesięcy [a] r., 13) rachunku zysków i strat - wariant porównawczy za pierwsze pięć miesięcy [a] r., 14) wypis z kartoteki budynków dla działki nr [a] oraz wydruk księgi wieczystej nr [a], 15. decyzja o uznaniu skarżącego za osobę bezrobotną. Ponadto w sprzeciwie od postanowienia referendarza sądowego (odmawiającego przyznania prawa pomocy), pełnomocnik strony stwierdził, że w [a] sprawach skarżący uiścił wpisy od skarg (w łącznej kwocie [a] zł, którą pożyczył od znajomych i rodziny z uwagi na brak własnych oszczędności), natomiast obecnie jest zobowiązany do opłacenia [a] innych skarg. Zdaniem skarżącego, bezskuteczność prowadzonej wobec niego egzekucji na łączną kwotę [a] zł świadczy o tym, że nie posiada on jakichkolwiek środków finansowych, w tym oszczędności, wartościowych ruchomości i nieruchomości oraz bieżących dochodów.