Postanowienie NSA z dnia 17 marca 2016 r., sygn. II GZ 209/16

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Magdalena Bosakirska po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 8 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 1323/15 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. postanowieniem z dnia 8 stycznia 2016 r., odmówił A. G. wstrzymania wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2015 r. w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.

I

A. G. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w którym wskazała, że jego zasadność wynika z niebezpieczeństwa wyrządzenia skarżącej znacznej szkody. Wnioskująca podniosła, że zaskarżona decyzja nakłada na nią obowiązek zwrotu kwoty ponad sześćdziesięciu tysięcy złotych wraz z odsetkami liczonymi od 2011 r., którą to kwotą nie dysponuje. Zwrot wskazanej należności wymagać będzie zatem zaciągnięcia zobowiązania w banku, które łączy się z dodatkowymi obciążeniami w postaci prowizji i odsetek. Skarżąca wskazała, że obawia się, iż są to koszty, których już nie odzyska w przypadku korzystnego dla niej rozstrzygnięcia. Jedyną alternatywą dla kredytu jest zbycie majątku przez skarżącą, co również łączy się z nieodwracalnymi kosztami.