Wyrok NSA z dnia 4 listopada 2016 r., sygn. II GSK 1980/15

Gry losowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Ol 1015/14 w sprawie ze skargi F. Spółki z o. o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier bez zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie na rzecz F. Spółki z o. o. w [...] 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I

Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2015 r. (sygn. akt II SA/Ol 1015/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zw. dalej "p.p.s.a."), uwzględnił skargę F. Spółki z o.o. z siedzibą w [...], uchylając zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] lipca 2014 r. (nr [...]) oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Olsztynie z dnia [...] kwietnia 2014 r. o wymierzeniu skarżącej spółce kary pieniężnej w wysokości [...] zł za urządzanie gier hazardowych bez wymaganego zezwolenia w grudniu 2013 r. Ponadto Sąd orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu oraz zasądził od Dyrektora Izby Celej w Olsztynie na rzecz skarżącej spółki 5498 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji orzekających w sprawie. Organy te stwierdziły, że decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. Dyrektor Izby Celnej w Olsztynie cofnął w całości udzielone skarżącej spółce przez Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie (decyzja z dnia [...] grudnia 2008 r.) zezwolenie na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Organy celne uznały, że cofnięcie przez właściwy organ zezwolenia na urządzanie gier hazardowych jest równoważne w skutkach z nieposiadaniem przez dany podmiot wymaganego zezwolenia, wobec czego w stosunku do skarżącej spółki zostało wszczęte postępowanie w sprawie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier hazardowych na automatach bez wymaganego zezwolenia w grudniu 2013 r. W okresie tym skarżąca spółka urządzała gry hazardowe na 14 wyszczególnionych automatach zlokalizowanych na obszarze właściwości Naczelnika Urzędu Celnego w Olsztynie. Zdaniem organów, taka działalność spółki nie odbywała się w ramach udzielonego zezwolenia, bowiem stosowne zezwolenie zostało spółce cofnięte. Nie miała przy tym znaczenia okoliczność, że w grudniu 2013 r. decyzja o cofnięciu zezwolenia nie była ostateczna. Organy administracji uznały bowiem, że w sprawie nie znajduje zastosowania art. 239a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), wobec czego także decyzja nieostateczna cofająca zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier hazardowych podlega wykonaniu rozumianemu jako związanie zapadłym w jej wyniku rozstrzygnięciem uchylającym przyznane wcześniej uprawnienie (w tym zakresie organy powołały się również na treść art. 212 Ordynacji podatkowej). W konsekwencji organy administracji uznały, że istniały podstawy faktyczne i prawne do nałożenia na skarżącą spółkę kary pieniężnej, o jakiej mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.).