Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2016 r., sygn. I GSK 24/15

W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez jego niewłaściwe zastosowanie może mieć postać błędnej subsumcji, wyrażającej się w niezgodności między ustalonym stanem faktycznym, a hipotezą zastosowanej normy prawnej lub też na błędnym przyjęciu czy zaprzeczeniu związku zachodzącego między faktem ustalonym w procesie, a normą prawną.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia del. WSA Jarosław Szulc Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. Spółki komandytowo-akcyjnej w likwidacji w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 1016/14 w sprawie ze skargi G. Spółki komandytowo-akcyjnej w likwidacji w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 października 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 1016/14 oddalił skargę G. S.K.A. w likwidacji w K. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] marca 2014 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Naczelnik Urzędu Celnego II w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r., określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym w kwocie 45.117 zł z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki Audi Q7 o numerze nadwozia [...], pojemność silnika 2967 cm3, rok produkcji 2009.

Powyższa decyzja została utrzymana w mocy przez Dyrektora Izby Celnej w Warszawie zaskarżoną decyzją. W uzasadnieniu organ powołał się na ustawę z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwaną dalej: u.p.a. i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej. O klasyfikacji pojazdu do pozycji HS 8703 decyduje jego zasadnicze przeznaczenie do przewozu osób. Musi być ono ustalone na podstawie ogólnych cech pojazdu, jego budowy, wyposażenia, cech konstrukcyjnych. Organ II instancji wskazał także, że ocena powyższych cech powinna być dokonana na dzień zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego. Organ uznał, że sporny pojazd został przemieszczony na terytorium kraju w dniu 30 marca 2009 r., bowiem tego dnia przeprowadzono na terytorium kraju jego badanie techniczne, potwierdzone zaświadczeniem. Organ odwoławczy dokonując ustaleń zasadniczych cech pojazdu posłużył się elektroniczną wersją katalogu Eurotax Informator Rynkowy Samochody Osobowe - wydawnictwo EurotaxGlass's Polska Sp. z o.o. - CARWERT, zgodnie z którym istnieje możliwość wskazania specyfikacji wyposażenia pojazdów samochodowych, nadanego na etapie produkcji oraz uzupełnionego na etapie pierwszej transakcji sprzedaży (sprzedaż w salonie samochodowym). Ustalono, że sporny pojazd posiadał nadwozie 5-drzwiowe typu kombi. Posiadał również pięć miejsc siedzących z pasami bezpieczeństwa oraz sześć poduszek powietrznych. Nie posiadał przegrody oddzielającej przestrzeń pasażerską od przestrzeni towarowej. Ponadto posiadał w dniu wyprodukowania, m.in.: automatyczną klimatyzację, felgi aluminiowe z ogumieniem, elektrycznie otwierane/zamykane szyby przód i tył, ogrzewane dysze spryskiwaczy, elektrycznie regulowane lusterka boczne, radio CD/MP3 z systemem MMI. Wnętrze pojazdu zostało wykończone w sposób komfortowy, tj. tapicerka tkaninowa, szyby barwione, schowki pod przednimi fotelami, uchwyt do instalacji fotelika dziecięcego. Jak wynika z zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym, uprawniony diagnosta wskazał, że sporny pojazd posiada dwa miejsca siedzące oraz jest samochodem ciężarowym typu VAN. Z zaświadczenia nie wynika natomiast, że pojazd posiadał przegrodę oddzielającą przestrzenie dla pasażerów i towarową. Nie wynika również, czy posiadał zdemontowane jakiekolwiek inne elementy wyposażenia nadane na etapie produkcji. Przedmiotowy samochód został następnie sprzedany w dniu 1 kwietnia 2009 r. J.G., zaś w dniu 2 kwietnia 2009 r. dokonano jego pierwszej rejestracji na terytorium kraju. Użytkownik pojazdu - J.G. zeznała, że w momencie odbioru samochodu posiadał on dwa miejsca siedzące, automatyczną skrzynię biegów, tapicerkę podsufitową, elektrycznie sterowane szyby i przegrodę zamontowaną za pomocą śrub. Natomiast z wyjaśnień A.G. (późniejszego właściciela pojazdu) wynika, że w momencie zakupu pojazd był przystosowany do przewozu dwóch osób, nie był wyposażony w tylną kanapę i tapicerki drzwi tylnych, zaś tylna część pojazdu była oddzielona ścianą działową w postaci kraty stalowej. A. Sp. z o.o. będąca użytkownikiem pojazdu dokonała w nim zmian - demontażu ściany działowej oraz montażu foteli i pasów bezpieczeństwa drugiego i trzeciego rzędu. Zdaniem organu, zgromadzony materiał dowodowy daje podstawę do przyjęcia, iż w spornym pojeździe nie wprowadzono żadnych zmian konstrukcyjnych. Reasumując organ przyjął, że ogólny wygląd i ogół cech pojazdu w dniu jego przemieszczenia na terytorium kraju wskazuje, iż jest to pojazd zasadniczo przeznaczony do przewozu osób, a nie do przewozu towarów. Ogólny bowiem wygląd i ogół cech pojazdu, w dniu jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, determinuje jego zasadnicze przeznaczenie do przewozu osób.