Wyrok NSA z dnia 3 marca 2016 r., sygn. II GSK 2311/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Magdalena Bosakirska (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant asystent sędziego Patrycja Czubała po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 maja 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 98/14 w sprawie ze skargi C. Spółki z o.o. w W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od C. Spółki z o.o. w L. na rzecz Ministra Środowiska sto osiemdziesiąt (180) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 maja 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 98/14, oddalił skargę A. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], umarzającą postępowanie odwoławcze w sprawie koncesji na wydobywanie rud miedzi.

I

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] września 2013 r. Minister Środowiska udzielił KGHM Polska Miedź S.A. koncesji na wydobywanie rud miedzi ze złoża "Lubin - Małomice" położonego w obrębie miasta Lubin oraz gmin: Rudna, Lubin, Polkowice w województwie dolnośląskim.

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie powyższej koncesji złożyła A. Sp. z o.o.

Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. Minister Środowiska umorzył postępowanie z powyższego wniosku na podstawie art. 127 oraz art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.; powoływanej dalej jako: k.p.a.). W uzasadnieniu Minister wskazał na treść art. 28 k.p.a., regulującego instytucję strony postępowania oraz wyjaśnił pojęcie interesu prawnego, którego istnienie jest niezbędne, by stwierdzić, że podmiot posiada status strony postępowania. Organ dokonał również rozróżnienia pomiędzy interesem prawnym, a interesem faktycznym i stwierdził, że podmiot posiadający interes faktyczny jest co prawda bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, ale nie może swego interesu poprzeć żadnym przepisem prawa powszechnie obowiązującego, mogącego stanowić podstawę żądania w zakresie stosownych czynności przez organ administracji. W świetle powyższego organ wskazał, że interes prawny przysługuje podmiotowi tylko w jego "własnej" sprawie.