Wyrok NSA z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. I GSK 1859/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R.-M. R.Z. S. Spółki jawnej w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 540/14 w sprawie ze skargi R.-M. R.Z. S. Spółki jawnej w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] października 2012 r., nr [...].

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G., wyrokiem z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 540/14, oddalił skargę "R.-M." R. Z. S. sp. j. w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2012 r., Dyrektor Izby Celnej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] określającą skarżącej spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc czerwiec 2009 r. w kwocie 19.113 zł. Organ odwoławczy, jako podstawę prawną swego rozstrzygnięcia wskazał art. 233 § 1 pkt 1, art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 51 § 1, art. 53 § 1, 3 i 4, art. 55 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, dalej O.p.) w związku z art. 8 ust. 2 pkt , art. 10 ust. 8, art. 13 ust. 1, art. 21 ust. 1, art. 88 ust. 1, art. 89 ust. 4 pkt 1, ust. 5 pkt 1 i pkt 2, ust. 6, 8, 9, 10 i 16 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm. - dalej u.p.a.). Według organu, stosownie do treści art. 89 ust 5 pkt 2 u.p.a., sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej - do uzyskania od nabywców oświadczeń, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15. Oświadczenie to powinno być dołączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca jest zobowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia dokumentu potwierdzającego sprzedaż. Zdaniem organu, oświadczenia, aby mogły być podstawą stosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego, muszą zawierać wszystkie dane wymagane przepisami prawa, a zarazem muszą być rzetelne, tj. zawierać dane zgodne z rzeczywistością. Ponadto przepisy nie przewidują konwalidacji wadliwego oświadczenia. Według organu, prawidłowo złożone, tj. poprawne formalnie i rzetelne oświadczenie o przeznaczeniu oleju na cele opałowe, z woli ustawodawcy, jest warunkiem zastosowania przez sprzedawcę obniżonej stawki podatku akcyzowego. Tymczasem w niniejszej sprawie sprzedawca dokonał sprzedaży oleju opałowego bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy związanej z ich przeznaczeniem, bowiem oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego składane przez nabywców za miesiąc czerwiec 2009 r. (6 sztuk) nie były kompletne, gdyż nie zawierały numeru dowodu osobistego lub nazwy i numeru innego dokumentu stwierdzającego tożsamość kupującego. W tym stanie rzeczy organ uznał, że spółka dokonała sprzedaży z naruszeniem przepisów prawa podatkowego (art. 89 ust. 8 pkt 1 u.p.a.) 10 490,00 l oleju opałowego, wobec czego zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za ten okres wynosi 19 113,00 zł (10 490,00 l x1822,00 zł/1000 l).