Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2016 r., sygn. I GSK 1719/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2014 r. sygn. akt VIII SA/Wa 176/14 w sprawie ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w [...] na rzecz G. S. 6450 (sześć tysięcy czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 maja 2014 r. (sygn. akt VIII SA/Wa 176/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zw. dalej "p.p.s.a."), oddalił skargę G. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. (nr [...]), którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. (nr [...]) określającą taryfikację towaru objętego zgłoszeniem celnym uzupełniającym z dnia [...] lutego 2010 r. i orzekającą o retrospektywnym zaksięgowaniu ostatecznego cła antydumpingowego.

Wskazane decyzje administracyjne zostały wydane w powtórnie prowadzonym postępowaniu celnym, z uwagi na to, że poprzednia decyzja organu I instancji z dnia [...] stycznia 2011 r. została uchylona przez Dyrektora Izby Celnej w [...] decyzją z dnia [...] maja 2011 r.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów celnych orzekających w kontrolowanym obecnie postępowaniu administracyjnym. Organy te ustaliły, że w dniu [...] lutego 2010 r. Agencja Celna [...] (działająca jako przedstawiciel pośredni G. S.) dokonała zgłoszenia uzupełniającego (według dokumentu SAD nr [...]) towaru w postaci tkaniny poliestrowej, impregnowanej poliuretanem (PU) o gramaturze 120 G/m², wodoodpornej, wykonanej w 100% z włókien poliestrowych, o nazwie handlowej "[...]" oraz "[...]", w określonej ilości, klasyfikując ją do kodu Taric 5903 90 99 90, któremu odpowiadała stawka celna 8%. Próbka przedmiotowego towaru - pobrana w trakcie rewizji celnej - została przekazana do analizy Centralnemu Laboratorium Celnemu w [...] (dalej zwanego CLC). Po otrzymaniu sprawozdania z CLC z dnia [...] kwietnia 2010 r. (w którym stwierdzono, że próbkę stanowi czarna tkanina utkana splotem płóciennym z włókien chemicznych ciągłych, nieteksturowanych i - co stwierdzono za pomocą mikroskopu - impregnowana bezbarwnym tworzywem, przy czym impregnacja nie jest widoczna gołym okiem) Naczelnik Urzędu Celnego w [...] wszczął postępowanie celne w celu ustalenia, czy nie zachodzą wynikające z art. 220 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19 października 1992 r., s. 1 z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, s. 307; dalej zwanego WKC) przesłanki uzasadniające retrospektywne zaksięgowanie kwoty należności wskazanych w zgłoszeniu celnym. W efekcie (powtórnego) postępowania Naczelnik Urzędu Celnego wydał w dniu [...] czerwca 2012 r. decyzję, w której określił taryfikację towaru objętego wspomnianym zgłoszeniem celnym uzupełniającym do kodu Taric 5407 61 30 00 i kodu dodatkowego A999 oraz orzekł o retrospektywnym zaksięgowaniu ostatecznego cła antydumpingowego z zastosowaniem stawki celnej w wysokości 74,8% ceny netto na granicy Wspólnoty. Po rozpatrzeniu odwołań wniesionych przez Agencję Celną, która dokonała zgłoszenia celnego oraz przez G. S., Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Zdaniem organów celnych, przedmiotowy towar nie mógł zostać zaklasyfikowany do zadeklarowanej w zgłoszeniu celnym pozycji 5903 Wspólnej Taryfy Celnej (w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 948/2009 z dnia 30 września 2009 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej - Dz. Urz. UE L 287 z 31 października 2009 r., s. 1), gdyż pozycja ta obejmuje tekstylia, które zostały impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane tworzywami sztucznymi (np. poliuretanem) pod warunkiem, że impregnacja, powleczenie lub pokrycie jest widoczne gołym okiem (nawet dla przeciętnego obserwatora) na każdej tkaninie bez względu na jej kolor i bez odnoszenia się do cech tkaniny będących skutkiem impregnacji. Tymczasem CLC potwierdziło, że impregnacja spornej tkaniny nie jest widoczna gołym okiem. Wobec tego organy celne uznały, że przedmiotowy towar należało zaklasyfikować do pozycji 5407 Wspólnej Taryfy Celnej. Taka klasyfikacja wiązała się natomiast z koniecznością określenia ostatecznego cła antydumpingowego - na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1487/2005 z dnia 12 września 2005 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz ostatecznie pobierającego tymczasowe cło nałożone na przywóz niektórych wykończonych tkanin z włókien poliestrowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz. Urz. UE L 240 z dnia 16 września 2005 r., s. 1) zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1087/2007 z dnia 18 września 2007 r. (Dz. Urz. UE L 246 z dnia 21 września 2007 r., s. 1) i rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 364/2010 z dnia 26 kwietnia 2010 r. (Dz. Urz. UE L 107 z dnia 29 kwietnia 2010 r., s. 6).