Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. II GSK 2481/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kuba Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 13 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Bd 269/14 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. K. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. wyrokiem z dnia 13 maja 2014 r. o sygn. akt II SA/Bd 269/14 oddalił skargę M. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: GITD) z dnia [...] lutego 2011 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.

W wyniku kontroli drogowej przeprowadzonej przez organ w dniu [...] stycznia 2011 r. ustalono, że kierowanym przez A. J. samochodem marki [...], należącym do M. K., był wykonywany krajowy transport drogowy osób na trasie [...]. Transport był realizowany pojazdem innym niż autobus, kierowca nie okazał licencji na wykonywanie transportu drogowego osób, zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych, zaświadczenia o zatrudnieniu ani spełnieniu wymogów ustawowych. Kierowcę i jednego z pasażerów, [...] przesłuchano jako świadka, a kontrolę udokumentowano protokołem.

Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. GITD, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej: k.p.a.) oraz właściwych przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.; dalej: u.t.d.), w tym przepisu art. 92 ust. 1 u.t.d., utrzymał w mocy decyzję K. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [.] lipca 2010 r., nakładającą na M. K. karę pieniężną, ograniczoną do 15.000 złotych za: 1/ wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji, z wyłączeniem taksówek (kara 8000 zł), 2/ wykonywanie transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne z naruszeniem warunków dotyczących dokumentacji pracy kierowcy w zakresie: kierowania kierowcy na badania lekarskie lub psychologiczne (kara 500 zł), 3/ wykonywanie transportu drogowego osób bez wymaganego zezwolenia (kara 6000 zł) oraz 4/ wykonywanie transportu drogowego osób w zakresie przewozów regularnych pojazdem innym niż autobus (kara 1000 zł). Jak wynika z uzasadnienia decyzji, GITD uznał, że strona wykonywała w dniu kontroli przewóz regularny w ramach krajowego transportu drogowego osób, natomiast wszystkie wymienione wyżej naruszenia prawa są niewątpliwe, co potwierdza materiał dowodowy zebrany w sprawie, w tym protokół kontroli, zeznania kierowcy oraz pasażera, jak również znajdujące się w aktach sprawy oświadczenia pasażerów, które dowodzą regularności przewozu oraz jego odpłatności. W ocenie GITD, złożony przez stronę wniosek o przesłuchanie pasażerów składających oświadczenia na okoliczność braku wykonywania przez stronę przewozu regularnego w ramach transportu drogowego miał na celu przedłużenie postępowania i z tego powodu nie został uwzględniony.