Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. II FSK 3096/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej P. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. Oddział w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 maja 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1190/13 w sprawie ze skargi P. [...] S. sp. z o.o. z siedzibą w W. Oddział w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z dnia 18 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie na rzecz P. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. Oddział w P. kwotę 500 (słownie: pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 29 maja 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1190/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej: P. [...] S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z dnia 18 czerwca 2013 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Burmistrz P. wydał w dniu 2 kwietnia 2013 r. decyzję, w której określił podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. nie uwzględniając korekty deklaracji. W uzasadnieniu stwierdził, że cała sieć gazowa wraz z kontenerowymi stacjami redukcyjno-pomiarowymi, punktami pomiarowymi, redukcyjno-pomiarowymi oraz urządzeniami technicznymi i pomiarowymi stanowią całość techniczno-użytkową, w związku z czym należy uznać je za budowlę. Wnioski zawarte w uzasadnieniu oparto o treść art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 1 a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 95 poz. 613 ze zm., zwaną dalej: "u.p.o.l.") oraz art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm., zwaną dalej: "u.p.b."). W odwołaniu od decyzji strona zarzuciła organowi podatkowemu naruszenie prawa materialnego, tj. art. 3 pkt 1 lit. b) i art. 3 pkt 3 u.p.b. w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. oraz naruszenie przepisów postępowania podatkowego, tj. art. 120, art. 121, art. 122, art. 124, art. 197 § 1 w zw. z art. 187 § 1 oraz art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., zwana dalej "Ordynacja podatkowa").