Wyrok NSA z dnia 20 października 2016 r., sygn. II FSK 2429/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. C.-W. i M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 1811/13 w sprawie ze skargi J. C.-W. i M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. C.-W. i M. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1811/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") oddalił skargę M. W. i J. C. - W. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (dalej: "Dyrektor IS") z dnia 24 maja 2013 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że decyzją z dnia 24 maja 2013 r. Dyrektor IS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej: "organ I instancji") odmawiającą Skarżącym stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. Wskazał, że postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty jest ściśle powiązane z postępowaniem podatkowym w zakresie określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Tym samym również, decyzja w zakresie stwierdzenia nadpłaty jest konsekwencją decyzji określającej wysokość tego zobowiązania. Dyrektor IS zauważył, że nie jest możliwe orzekanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty bez uprzedniego określenia podatnikowi wysokości zobowiązania podatkowego. Następnie zwrócił uwagę, iż w pierwotnym zeznaniu, Skarżący wykazali podatek należny w kwocie 47.158 zł. W dniu 27 kwietnia 2013 r. złożyli jego korektę, w której wykazali podatek należny w kwocie 46.084 zł. Wraz z tą korektą złożyli wniosek o stwierdzenie nadpłaty w kwocie 1.074 zł. W dniu 14 sierpnia 2012 r. do organu I instancji wpłynęła z kolei korekta pokontrolna, w której Skarżący wykazali podatek należny w kwocie 46.312 zł. Natomiast decyzją z 7 grudnia 2012 r. organ I instancji określił Skarżącym prawidłową wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie 47.386 zł. Organ zakwestionował m.in. możliwość obniżenia dochodu uzyskanego w 2008 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o stratę poniesioną w 2008 r. z tytułu udziału Skarżącego w spółce J. [...] z siedzibą w S. Tymczasem możliwością rozliczenia tej straty Skarżący uzasadnili wniosek o stwierdzenie nadpłaty. W efekcie wydania decyzji z dnia 7 grudnia 2012 r. należało odmówić stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. Dyrektor IS wskazał, iż mimo wystąpienia w sprawie błędu, wejścia do obrotu w pierwszej kolejności decyzji w przedmiocie zobowiązania, błąd ten nie ma istotnego znaczenia. Ocena merytoryczna dokonana w ostatecznej decyzji w przedmiocie podatku dochodowego potwierdza, że w przedmiocie nadpłaty nie mogła zapaść inna decyzja niż odmawiająca jej stwierdzenia.