Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. II FSK 2935/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 475/13 w sprawie ze skargi S. M. i K. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 11 kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie kwotę 7200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sygnatura akt II FSK 2935/14

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę S. M. i K. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2007.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S. decyzją z dnia 5 marca 2012 r. określił zobowiązanie podatkowe skarżących w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2007 na kwotę 442.241 zł. Ustalił, że skarżący złożyli wspólne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu, a skarżący, który prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą T. w zakresie konserwacji i remontów jednostek pływających oraz wynajmu sprzętu spawalniczego, zawyżył koszty uzyskania przychodów o wydatki w kwocie 1.107.280 zł, udokumentowane rachunkami za zakup usług ślusarskich, szlifierskich, spawalniczych, monterskich i remontowych, nieodzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, gdyż albo wystawionymi przez podmioty nieistniejące, albo potwierdzającymi wykonanie usług, których wystawcy rachunków w rzeczywistości nie wykonywali. Ponadto, ponieważ rachunki te miano rozliczać gotówkowo, ale bez prowadzenia ewidencji kasowej, prowadzone przez skarżącego księgi uznano za nierzetelne, odstępując jednak od oszacowania podstawy opodatkowania ze względu na możliwość jej ustalenia w oparciu o ujawnione dowody.