Wyrok NSA z dnia 18 maja 2016 r., sygn. I FSK 1874/14

Wyrażony w przepisie art. 122 O.p. obowiązek podejmowania przez organy podatkowe wszelkich niezbędnych działań mających na celu dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz załatwienie sprawy w postępowaniu podatkowym nie ma charakteru bezwzględnego. Powołany przepis nie oznacza obciążenia organów podatkowych nieograniczonym obowiązkiem poszukiwania faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Z tych też powodów zwraca się uwagę na konieczność podejmowania przez podatnika współpracy z organami podatkowymi, w celu wyczerpującego wyjaśnienia wszystkich okoliczności w sprawie. Podatnik zna bowiem najlepiej swoją sytuację prawną i faktyczną, jest zatem w stanie przedstawić organowi dowody w celu wykazania całokształtu swojej sytuacji i jego słusznych racji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal (spr.), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Hieronim Sęk, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. S.A. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Po 1189/13 w sprawie ze skargi B. S.A. w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 27 września 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za październik, listopad i grudzień 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. S.A. w P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 marca 2013 r., nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił "B." S.A. (dalej: "Spółka") nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za miesiąc październik, listopad i grudzień 2011 r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że postanowieniem z dnia 31 stycznia 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. wszczął postępowanie kontrolne w B. S.A. w P.. W badanym okresie podatnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży metali szlachetnych i produkcji wyrobów jubilerskich, a także przerobu metali szlachetnych. W toku postępowania organ I instancji ustalił, że strona obniżyła podatek należny o kwotę podatku naliczonego wynikającego z 2 faktur zakupu wadliwej biżuterii złotej w próbie 585 wystawionych przez M. Sp. z o.o. Przedmiotowe transakcje zostały rozliczone przez strony transakcji na zasadach ogólnych. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego organ I instancji uznał, że zakupiony przez podatnika od ww. Spółki towar był wadliwy, nie odpowiadał zatem wymaganiom jakościowym. Tym samym, zdaniem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P., Spółka winna była rozpoznać przedmiotowe transakcje jako nabycie "Odpadów innych niż niebezpieczne zawierające metal" określone symbolem PKWiU 38.11.58.0., które należało rozliczyć na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.p.t.u.", poprzez opodatkowanie ich sprzedaży przez nabywcę.