Wyrok NSA z dnia 6 maja 2016 r., sygn. I FSK 1956/14

Brak dołożenia należytej staranności, jakiej można wymagać od osoby należycie dbającej o swoje interesy, wyłączająca możliwość przywrócenia termin, stanowi o tym, że osoba, która nie reaguje, pozostawia wszystko własnemu biegowi, nie licząc się z konsekwencjami jakie niosą doręczenia zastępcze, zasługuje na miano osoby dopuszczającej się niedbalstwa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędzia NSA Hieronim Sęk, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 28 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Ke 378/14 w sprawie ze skarg D. N. na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 kwietnia 2014 r. nr: [....], [....], [....], [....], [...], [...], [...], [...], [...], [....], [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminów do wniesienia odwołań od decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. N. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 990 (dziewięćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 378/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargi D. N. (Skarżący) na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w K. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji określających zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe w 2008 r.

W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że skarżący pismami z dnia 11 marca 2014 r. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe ( z wyjątkiem lipca w 2008 r.), dokonując jednocześnie czynności. Jako okoliczności uprawdopodabniające brak winy w zachowaniu terminu podatnik wskazał na przewlekłą chorobę uniemożliwiającą mu poruszanie się i odbiór korespondencji, fakt leczenia poza miejscem zamieszkania. Podał, że na skutek podjętego leczenia i rehabilitacji w ostatnim czasie uzyskał możliwość ograniczonego poruszania się, wsparty kulami łokciowymi - co pozwoliło mu na odebranie najnowszej korespondencji i zapoznanie się z aktami w urzędzie. Wyjaśnił, że jego małżonka, która próbowała odebrać adresowane do niego przesyłki na podstawie awizo, została poinformowana przez pracownika poczty, że nie może tego dokonać bez stosownego pełnomocnictwa. Ponadto był przekonany, że w sprawie podatkowej wszelkie pisma kierowane są na adres prawidłowo ustanowionego pełnomocnika.