Wyrok NSA z dnia 4 października 2016 r., sygn. II FSK 2906/14

Pełnomocnik zobligowany jest do złożenia pełnomocnictwa do akt konkretnej sprawy, przy czym przez akta w rozumieniu art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej rozumie się akta konkretnego postępowania. Konkretne postępowanie prowadzone jest przez konkretny organ.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA del. Zbigniew Romała, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 4 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "T." sp. z o.o. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 137/14 w sprawie ze skargi "T." sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 14 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 r. i 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "T." sp. z o.o. z siedzibą w L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 137/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi "T." Spółki

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 14 listopada 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 r. i 2008 r. Z uzasadnienia wyroku wynika, że decyzjami z dnia 28 grudnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego

w C., określił spółce zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 i 2008 r. w kwocie wyżej niż wykazana przez spółkę w zeznaniu rocznym CIT-8. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że wobec Spółki przeprowadzono kontrolę podatkową w związku z informacją Prokuratury Rejonowej w M., iż zlecała ona innym podmiotom roboty, co do których istnieją uzasadnione wątpliwości, czy faktycznie zostały wykonane. W wyniku kontroli stwierdzono ujęcie w księgach rachunkowych "usług podwykonawców", uznanych za koszt uzyskania przychodu, wynikających z faktur VAT wystawionych przez "D." G. K.. Naczelnik ustalił, że faktury te nie dokumentują rzeczywistych transakcji, a roboty zostały wykonane przez inny podmiot niż wskazany jako podwykonawca. Wydatki te uznano więc za niemające związku z przychodem spółki, a tym samym za niestanowiące kosztów uzyskania przychodu. Organ pierwszej instancji wskazał na szereg dowodów, na podstawie których poczynił te ustalenia. Podał m.in., że członkowie zarządu spółki zeznawali, jakoby podwykonawca tj. "D." wykonywał roboty budowlane, nie potrafili jednak wskazać, którzy to byli pracownicy. Z kolei G. K. zeznał,