Wyrok NSA z dnia 30 czerwca 2016 r., sygn. II FSK 1538/14

Oceniając, czy przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu w rozumieniu art. 54 § 2 O.p., należy mieć na względzie złożoność sprawy, ilość i rodzaj przeprowadzanych dowodów, a także terminowość i celowość czynności podejmowanych przez organ w toku postępowania, prawidłowe zorganizowanie postępowania, czas niezbędny do dokonania czynności organizacyjnych (np. wezwania świadków czy pozyskania informacji od innych organów). Jeżeli czynności te zajmowały odpowiednią ilość czasu i uzasadnione były z uwagi na zawiłość sprawy i jej etap, oraz z uwagi na konieczność respektowania uprawnień stron postępowania, to uznać należy, że przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie: NSA Jerzy Płusa, WSA del. Marta Waksmundzka-Karasińska (spr.), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. B.-S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1336/13 w sprawie ze skargi B. B.-S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 30 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza B. B.-S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 15 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1336/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę B. B. - S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 30 sierpnia 2013 r. w przedmiocie zaliczenia nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. na poczet zaległości podatkowej.

Ze stanu sprawy przyjętego do wyrokowania przez Sąd I instancji wynikało, że decyzją z 3 lipca 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od dochodów z kapitałów pieniężnych za 2008 r. w kwocie 97.020 zł.