Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r., sygn. II FSK 672/14

Przepis art. 34 u.z.p.d., jako regulujący prawo podatnika do okresowego zwolnienia z ponoszenia zryczałtowanego podatku dochodowego, jest przepisem prawa materialnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA del. Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Po 400/13 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie karty podatkowej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od J. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Po 400/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P.

z 22 marca 2013 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego P. z 21 grudnia 2012 r. w przedmiocie nieuznania zgłoszonej przez skarżącego - J. J. przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej.

2. Ze stanu sprawy przyjętego do wyrokowania przez Sąd I instancji wynikało, że pismem z 15 lutego 2008 r. skarżący powiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego P., że od dnia 15 lutego 2008 r. zawiesza prowadzenie działalności w zakresie przewozu osób.

Decyzją z 21 grudnia 2012 r. organ I instancji nie uznał przerwy w prowadzeniu przez skarżącego działalności, z uwagi na jej podjęcie i prowadzenie w okresie zgłoszonej przerwy. W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że skarżący od dnia 1 stycznia 1996 r. prowadzi działalność opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym opłacanym w formie karty podatkowej, w zakresie przewozu osób (taksówką osobową). Przeprowadzone przez organ I instancji czynności sprawdzające dotyczące ewidencjonowania przez podatnika sprzedaży usług taksówkowych przy pomocy kasy fiskalnej za okres od 8 lutego 2006 r. do 26 kwietnia 2012 r. wykazały, że w okresie zgłoszonej przerwy w prowadzonej działalności gospodarczej skarżący świadczył usługi w zakresie przewozu osób taksówką osobową. Powyższych ustaleń dokonano na podstawie fiskalnych raportów okresowych wydrukowanych z należącej do skarżącego kasy rejestrującej.