Wyrok NSA z dnia 2 marca 2016 r., sygn. II FSK 2581/15

Użyty w art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego zwrot "wymiar podatku" należy interpretować w ten sposób, że przy ustalaniu zobowiązania w podatku od nieruchomości, podatku rolnym i podatku leśnym, powinny zostać uwzględnione zawarte w ewidencji gruntów i budynków elementy przedmiotowe i podmiotowe. Informacje dotyczące funkcji (użytkowego przeznaczenia) zarówno gruntu, jak i budynku mają dla organu podatkowego charakter wiążący i nie mogą być przez niego samodzielnie korygowane w ramach postępowania podatkowego, bez zmiany tych wpisów w ewidencji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 443/15 w sprawie ze skargi Z. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 5 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia od Z. P. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 443/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. P. (dalej: "skarżąca", "strona") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 5 października 2011 r. w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2008 r.

2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 11 kwietnia 2011 r. Prezydent W. ustalił skarżącej wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego na 2008 r. od nieruchomości położonej w W., działki nr ewidencyjny [...], [...] z obrębu [...], [...], [...], [...], [...] z obrębu [...], ...[, [...] z obrębu [...]. Organ pierwszej instancji wskazał, iż powierzchnię użytkową i rodzaj budynków ustalono na podstawie oświadczenia podatnika z 2005 r. oraz ewidencji gruntów i budynków, na której oparto się stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r., nr 193, poz. 1287 ze zm.). Prezydent wskazał także, iż do 2007 r. działki o nr ewidencyjnym [...], [...], [...], [...], [...], [...] stanowiły grunty rolne o powierzchni 2,3407 ha. W dniu 19 października 2007 r. nastąpiła zmiana ich klasyfikacji. Działka nr [...] od tej pory stanowi tereny mieszkaniowe B i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości stawką dla gruntów pozostałych, część działki nr [...] o powierzchni 0,172 ha stanowi lasy, działka nr [...] stanowi tereny rekreacyjno-wypoczynkowe Bz, działka nr [...] stanowi drogę. Nie jest drogą publiczną, dlatego podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Drzewostan na działce nr [...] nie przekracza wieku 40 lat i podlega zwolnieniu z podatku leśnego na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. Nr 200, poz. 1682 ze zm.). Organ pierwszej instancji odwołał się ponadto do art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej "u.p.o.l.") i stwierdził, że ponieważ budynki znajdujące się na działce nr [...] od 19 października 2007 r. przestały być położone na gruntach rolnych, to zaczęły podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budynki pozostałe.