Wyrok NSA z dnia 1 marca 2016 r., sygn. II FSK 3608/13

Koszty pozwolenia na wznoszenie wysp na morzu powiększają wartość początkową farm wiatrowych.

Gazeta Prawna nr 43/2016

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA del. Marek Olejnik, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 654/13 w sprawie ze skargi E. [...]sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 30 października 2012 r., nr IPPB5/423-625/12-2/AS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz E. [...]sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 września 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 654/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi E. B. sp. z o.o. z siedzibą w W. uchylił indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 30 października 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku wyjaśnił, że we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego spółka przedstawiła zdarzenie przyszłe, z którego wynika, iż została ona powołana w celu wzniesienia oraz wykorzystywania sztucznych wysp na Morzu Bałtyckim. W rezultacie inwestycji mają powstać farmy wiatrowe na morzu, które będą produkować energię elektryczną ze źródeł odnawialnych. Możliwość wznoszenia sztucznych wysp na morzu podlega regulacji określonej w ustawie o obszarach morskich (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502. z późn. zm.). Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o obszarach morskich Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wydaje pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp i urządzeń w polskich obszarach morskich dla danego przedsięwzięcia polegającego na budowie farm wiatrowych. Pozwolenie wydawane jest w formie decyzji administracyjnej na okres 30 lat. W dniu 16 kwietnia 2012 r. spółka uzyskała wspomnianą wyżej decyzję. W decyzji stwierdzono, że: "Etap wydania pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń jest pierwszym etapem w procesie inwestycyjnym, a zasadność realizacji przedsięwzięcia, mając na względzie aspekty środowiskowe i kwestie przyłączenia do sieci, będzie ustalona dopiero na etapie uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, decyzji określającej warunki przyłączenia do sieci oraz decyzji o pozwoleniu na budowę". Decyzja stała się ostateczna po upływie 14 dni od jej wydania. Za udzielenie pozwolenia, na podstawie art. 27b ust. 1 ustawy o obszarach morskich, jest wnoszona oplata w wysokości stanowiącej 1% wartości planowanego przedsięwzięcia. Opłatę wnosi się w następujący sposób: 1) 10% pełnej kwoty opłaty wciągu 90 dni od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 ustawy, stała się ostateczna; 2) 30% pełnej kwoty wciągu 30 dni od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu na budowę przedsięwzięcia siała się ostateczna, a w przypadku gdy decyzja o pozwoleniu na budowę nie jest wymagana w ciągu 30 dni od dnia, w którym rozpoczęto budowę przedsięwzięcia; 3) 30% pełnej kwoty wciągu 30 dni od dnia, w którym rozpoczęto wykorzystanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń; 4) 30% pełnej kwoty po 3 latach od dnia dokonania wpłaty, o której mowa w pkt. Zgodnie z art. 27b ust. 1c oraz ust. 1d ustawy o obszarach morskich wysokość opłat ma być ostatecznie określona w oparciu o koszty rzeczywiste, a nie planowane. W związku z powyższym w najbliższym czasie spółka będzie miała obowiązek wnieść 1 część opłaty w wysokości 10% jej pełnej wartości. Wszelkie koszty dotyczące budowy sztucznych wysp są obecnie uznawane dla celów rachunkowych i podatkowych za koszty inwestycji. W wyniku realizacji inwestycji powstanie szereg odrębnych środków trwałych. Na obecnym wstępnym etapie inwestycji wszystkie koszty dotyczące przedsięwzięcia są księgowane na jednym koncie. Skarżąca rozważa obecnie, czy koszty wspomnianych powyżej opłat powinny być zaliczone do kosztów wytworzenia środków trwałych, czy powinny stanowić koszt bieżący.