Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. II FSK 3039/13

Fiskus nie może skierować decyzji wymiarowej do osoby, która firmowała cudzą działalność. Nawet wtedy, gdy wynikająca z niej kwota do zapłaty wynosi 0 zł.

Gazeta Prawna nr 23/2016

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia del. WSA Grażyna Nasierowska, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 199/13 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 19 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi na rzecz M. S. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 199/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie ze skargi M. S. 19 grudnia 2012 r. i poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 3 września 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r.

I.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazano, w oparciu o zgromadzony przez organ kontroli skarbowej materiał dowodowy w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 rok, ustalono, że w latach 2008-2009 Skarżąca nie prowadziła we własnym imieniu i na własny rachunek działalności gospodarczej (tym samym nie dokonywała żadnych transakcji), a jedynym celem zarejestrowania przez nią działalności gospodarczej pod nazwą: "F." było firmowanie działalności gospodarczej prowadzonej faktycznie przez K. F. pod nazwą: "S.". Uzasadnieniem takiego działania były korzyści finansowe, jakie odniosła K. F. unikając opodatkowania dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą: "S." podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej 40%. Podniesiono, że przychody wykazywane przez Skarżącą z działalności gospodarczej, prowadzonej faktycznie przez K. F., opodatkowane zostały zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki 3% (K. F. utraciła prawo do zryczałtowanej formy opodatkowania od m-ca marca 2008 r. z uwagi na wielkość osiągniętych obrotów). Skarżąca, zdaniem organu podatkowego I instancji, pozorowała prowadzenie w latach 2008-2009 działalności we własnym imieniu, na własne nazwisko i pod własną firmą, podejmując różne czynności w stosunkach zewnętrznych wobec osób trzecich, w tym także wobec kontrahentów, tj. zarejestrowała działalność gospodarczą pod nazwą "F.", założyła konto bankowe, którego numer podawany był na fakturach sprzedaży, jej podpisy znajdują się na fakturach sprzedaży, poleceniach przelewu, umowie z firmą kurierską i umowie najmu lokalu, towary nabyła od tych podmiotów, u których K. F. złożyła zamówienia na towar - w ilościach i asortymencie wynikającym z tych zamówień.