Postanowienie NSA z dnia 22 października 2015 r., sygn. II OW 81/15

Wodne prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. WSA Mariola Kowalska po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Marszałka Województwa Podlaskiego z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa Podlaskiego a Starostą Augustowskim w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego postanawia: wskazać Marszałka Województwa Podlaskiego jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie

Marszałek Województwa Podlaskiego wniósł o rozstrzygniecie sporu o właściwość pomiędzy nim a Starostą Augustowskim, poprzez wskazanie Starosty Augustowskiego jako organu właściwego do rozpatrzenia wniosku J. B. oraz W. D. z dnia [...] marca 2015 r. o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na piętrzenie, pobór i odprowadzanie wód rzeki N. w km 0+00/K. A. w km 0+350/ w związku z funkcjonowaniem Małej Elektrowni Wodnej (dalej jako MEW) przy stopniu wodnym R., położonej w obrębie D., dz. geod. nr [...], gmina S., powiat a., województwo p.

W piśmie z dnia [...] marca 2015 r. Starosta Augustowski przekazał na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej jako K.p.a.) Marszałkowi Województwa Podlaskiego ww. wniosek wskazując, że na podstawie art. 140 ust. 2 pkt 1 ustawy z 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 469, dalej jako ustawa Prawo wodne) jest on organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego w niniejszej sprawie. Stwierdził, że K. A. (wraz ze wszystkimi urządzeniami wodnymi: jeziorami - N., R., B., S., S. oraz budowlami piętrzącymi i upustowymi) jest przedsięwzięciem, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 35 i 36 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2010 r. Nr 213, poz.1397 ze zm., dalej jako rozporządzenie), bowiem retencjonuje on wodę w ilości większej niż 10 mln m3 oraz posiada budowle piętrzące o wysokości piętrzenia nie mniejszej niż 5 m (stopień wodny P.). Skoro planowana elektrownia będzie częścią przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 378 ust. 2a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz. U. z 2013, poz. 1232 ze zm., dalej jako ustawa Prawo ochrony środowiska), to marszałek województwa jest właściwym do rozstrzygnięcia wniosku.