Orzeczenie
Postanowienie NSA z dnia 8 września 2015 r., sygn. I OSK 1945/15
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. akt II SAB/Rz 23/15 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi A. T. na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu w przedmiocie wydania zaświadczenia postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 24 lutego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, II SAB/Rz 23/15, odrzucił skargę w spawie ze skargi A. T. na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu w przedmiocie wydania zaświadczenia.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji wskazał, że przedmiotem skargi A. T. jest bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu w sprawie wydania zaświadczenia na wniosek z dnia 1 lipca 2014 r. Istotą problemu prawnego zaistniałego w badanej sprawie jest interpretacja przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.; dalej jako: "k.p.a."), dotyczących wydawania zaświadczeń. Istotą zaświadczenia jest urzędowe potwierdzenie określonych faktów lub stanu prawnego przez organ administracji publicznej (art. 217 § 2 k.p.a.). Z powiązania tej regulacji z kodeksową definicją organu administracji publicznej (art. 5 § 2 pkt 3 k.p.a.) wynika, że do wydawania zaświadczeń upoważnione są przede wszystkim organy administracji publicznej w znaczeniu ustrojowym. Zaświadczenia wydają również inne organy państwowe (nienależące do struktury ustrojowej administracji publicznej) lub inne podmioty, ale pod warunkiem, że są do tego powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień. Przepisy działu VII k.p.a. nie będą miały zastosowania do organów państwowych, którym taka kompetencja nie została wyraźnie powierzona.
Sąd I instancji podkreślił, że Prezes Sądu Rejonowego nie jest organem administracji publicznej w znaczeniu ustrojowym, należy bowiem do organów władzy sądowniczej. Z racji tego jednak, że pełni pewne funkcje administracyjne, w przypadkach wskazanych w obowiązujących przepisach może działać w formach przewidzianych dla "ustrojowych" organów administracyjnych i wówczas będzie takim organem w znaczeniu funkcjonalnym, z racji wykonywanych przez siebie funkcji. Zdaniem Sądu Prezes Sądu Rejonowego mógłby być uznany za organ kompetentny do wydawania zaświadczeń tylko przy założeniu, że powierzono mu takie kompetencje a materia sprawy podlega przepisom k.p.a. i wówczas zastosowanie będą miały przepisy tego aktu dotyczące zaświadczeń. W badanej sprawie tak nie jest. Żądanie skarżącej w zakresie wydania zaświadczenia dotyczy urzędowego potwierdzenia faktów udokumentowanych aktami postępowania cywilnego, jakie toczyło się przed Sądem Rejonowym w Tarnobrzegu. Skarżąca domagała się wydania zaświadczenia dotyczącego potwierdzenia niedoręczenia jej nakazu zapłaty z dnia [...] maja 2007 r. [...] opatrzonego klauzulą wykonalności z dnia [...] września 2008 r., które posłużyło do wszczęcia postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Tarnobrzegu o sygn. akt Km 182/09, natomiast tenże komornik ma prowadzić postępowanie w oparciu o wyrok Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z dnia [...] maja 2997 r. I.C.1316/05 z klauzulą wykonalności z dnia [...] września 2008 r. Prezes Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu słusznie stwierdził, że kwestie dostępu stron postępowania cywilnego do akt sprawy są wyczerpująco uregulowane w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101 z późn. zm.; dalej jako: "k.p.c."), a jeżeli zaświadczenia o określonej treści strona zamierza wykorzystać w postępowaniach sądowych, to należy wnioskować o przeprowadzenie dowodów z dokumentów lub z akt innych spraw ( na okoliczności odpowiadające treści żądanych dokumentów).