Wyrok NSA z dnia 27 listopada 2015 r., sygn. I OSK 1637/14
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli wadliwe uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Wiesław Morys (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz, Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania, po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 181/13 w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do opróżnienia lokalu mieszkalnego i uiszczenia opłat za używanie lokalu 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia od W. P. na rzecz Prezesa Agencji Mienia Wojskowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę W. P. na opisaną w sentencji decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej i uchylił ją oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji, stwierdził że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości oraz orzekł o kosztach postępowania.
Przedstawiając w uzasadnieniu tegoż wyroku stan faktyczny i prawny sprawy Sąd ten podał, iż decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...], Dyrektor Oddziału Regionalnego w Warszawie Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, na podstawie art. 37a oraz art. 13 ust. 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 ze zm.) w związku z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 28, poz. 143), zobowiązał W. P. do opróżnienia lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w Warszawie (punkt 1 decyzji), do uiszczenia opłat za używanie lokalu w wysokości 168,92 zł i opłat pośrednich w wysokości 140,17 zł oraz do zapłaty odszkodowania w wysokości 200% wartości należnych opłat za używanie lokalu mieszkalnego bez tytułu prawnego stanowiącego kwotę 337,84 zł za każdy rozpoczęty miesiąc jego zajmowania począwszy od dnia kiedy niniejsza decyzja stanie się ostateczna do dnia opróżnienia lokalu (punkt 2 decyzji), ustalił że zmiana wysokości opłat za używanie lokalu mieszkalnego i opłat pośrednich nie powoduje konieczności zmiany niniejszej decyzji (punkt 3 decyzji), oraz że o zmianie wysokości opłat za używanie lokalu mieszkalnego i opłat pośrednich W. P. będzie powiadomiony w trybie określonym przez rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 listopada 2010 r. w sprawie opłat za używanie lokali mieszkalnych będących w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 233, poz. 1531) - punkt 4 decyzji. W uzasadnieniu tej decyzji organ podał, iż w dniu [...] kwietnia 2009 r. Oddział Regionalny Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie wszczął postępowanie administracyjne w trybie art. 37a ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie zajmowania bez tytułu prawnego lokalu mieszkalnego nr [...] przy ulicy [...] w Warszawie. W dniu [...] czerwca 2012r. W. P. zwrócił się z prośbą o wynajęcie - stosownie do treści art. 29 ust 1 ustawy - tegoż lokalu mieszkalnego. W uzasadnieniu wniosku podał, że od 20 lat zamieszkuje w nim, że w przeszłości został on przydzielony jego żonie U. S.-P., która była pracownicą cywilną wojska. Obecnie on jest prawnikiem cywilnym wojska, od 4 lat pracuje w Jednostce Wojskowej [...] w Warszawie. Podkreślił, że nie ma innych możliwości zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Oszczędności przeznaczył na naprawy lokalu. Pismem z dnia [...] lipca 2012 r. Dyrektor Oddziału Regionalnego WAM w Warszawie wyjaśnił, że zgodnie z art. 29 obowiązującej od dnia 1 lipca 2010 r. ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 ze zm.), może wynająć lokal mieszkalny m.in. innej osobie niż żołnierz zawodowy, jeżeli w garnizonie są zaspokojone potrzeby mieszkaniowe żołnierzy zawodowych. Zatem umowa najmu może dotyczyć tylko lokalu mieszkalnego i jej przedmiotem nie może być kwatera, nadto może być zawarta, o ile w garnizonie, w którym wynajmowany jest lokal, nie ma niezaspokojonych potrzeb mieszkaniowych żołnierzy pełniących stałą służbę wojskową. Niezaspokojone potrzeby mieszkaniowe uniemożliwiają wynajęcie lokalu mieszkalnego na rzecz innej osoby niebędącej żołnierzem zawodowym. Taka sytuacja mieszkaniowa istnieje w Garnizonie Warszawa, stąd niezaspokojone potrzeby mieszkaniowe żołnierzy zawodowych uniemożliwiają realizację wniosków składanych przez inne osoby, w tym przez pracowników cywilnych wojska. Dlatego umowa z W. P. nie mogła zostać zawarta. Dalej podał, iż lokal mieszkalny nr [...] przy ulicy [...] w Warszawie przydzielony został jako mieszkanie zakładowe U. S.-P., na podstawie umowy najmu nr [...], zawartej w dniu [...] listopada 1993 r. na czas oznaczony, tj. na czas zatrudnienia i oczekiwania na przydział lokalu spółdzielczego. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę za wypowiedzeniem, Wojskowa Agencja Mieszkaniowa skierowała sprawę na drogę postępowania sądowego o ustalenie nieistnienia stosunku najmu lokalu. Sąd Rejonowy dla Warszawy [...] wyrokiem z dnia [...] sierpnia 2002 r. stwierdził nieistnienie stosunku najmu lokalu pomiędzy WAM a U. S.-P. Prawomocny wyrok Sądu stał się podstawą do wszczęcia przez organ postępowania administracyjnego w sprawie, zgodnie z art. 37a ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2010 r. W konkluzji organ podkreślił, że zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza, iż W. P. zajmuje przedmiotowy lokal mieszkalny bez tytułu prawnego i nie znajduje się w kręgu osób, o których mowa w art. 45 ust. 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a tym samym jest zobowiązany do opróżnienia lokalu, uiszczenia opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich oraz zapłaty odszkodowania w wysokości 200% należnych opłat za używanie lokalu bez tytułu prawnego za każdy rozpoczęty miesiąc, począwszy od kiedy niniejsza decyzja stała się ostateczna do dnia opróżnienia lokalu.