Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. II OSK 1400/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędziowie: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Rafał Wolnik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt IV SA/Po 1076/12 w sprawie ze skargi P. T. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. T. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2012 r., Nr [...], w przedmiocie wymeldowania.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. Prezydent Miasta Poznania na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.), zwanej dalej u.e.l., wymeldował skarżącego P. T. z pobytu stałego z lokalu nr 9 przy ul. [...] 4 w Poznaniu.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że postępowanie w niniejszej sprawie wszczęte zostało z urzędu na skutek pisma Prokuratury Rejonowej Poznań - Nowe Miasto, z którego wynikało, że skarżący nie przebywa i nie zamieszkuje pod wskazanym wyżej adresem od września 2007 r. i nie ustalono aktualnego miejsca jego pobytu.

W toku postępowania ustalono, że skarżący był najemcą części przedmiotowego lokalu na podstawie umowy najmu z dnia 9 listopada 2002 r., która została mu wypowiedziana ze skutkiem na dzień 31 sierpnia 2003 r. Wyrokiem z dnia 6 stycznia 2005 r. Sąd Rejonowy w Poznaniu nakazał skarżącemu opuszczenie przedmiotowego lokalu. Jednocześnie przyznano mu uprawnienie do lokalu socjalnego. W dniu 18 września 2007 r. zawarte zostało porozumienie pomiędzy Pawłem Sobaszkiewiczem - właścicielem przedmiotowego lokalu - a skarżącym, w którym skarżący zobowiązał się dobrowolnie opuścić, opróżnić i wydać przedmiotowy lokal w zamian za rekompensatę pieniężną związaną ze zmianą miejsca zamieszkania. Ponadto skarżący oświadczył, że nie będzie wnosił w stosunku do właściciela innych roszczeń. Według oświadczeń właściciela lokalu skarżący w dniu 18 września 2007 r. w sposób dobrowolny i trwały opuścił przedmiotowy lokal zabierając swoje rzeczy osobiste i dobytek. W lokalu tym wymieniono zamki w drzwiach wejściowych i od dnia 19 września 2007 r. użytkowany jest on jako zaplecze magazynowe. Fakt niezamieszkiwania skarżącego w tym lokalu został także potwierdzony przez Komisariat Policji Poznań - Jeżyce. Skarżący w swoich pismach kierowanych do organu informował, że nie wyraża zgody na wymeldowanie z pobytu stałego z przedmiotowego lokalu i że będzie dochodził swoich praw o przywrócenie prawa do zamieszkiwania w tym lokalu. W trakcie postępowania ustalono, że skarżący trzykrotnie, bezskutecznie składał pozew do sądu o przywrócenie naruszonego posiadania. Oświadczył ponadto, że nie zgadza się z wymeldowaniem z pobytu stałego z przedmiotowego lokalu, gdyż oczekuje na przyznanie lokalu socjalnego. W ocenie organu fakt, że skarżący nie zgadza się na wymeldowanie, gdyż oczekuje na przyznanie lokalu socjalnego nie wpływa na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy. Zameldowanie jest bowiem rejestracją miejsca pobytu, a zainteresowany od około 5 lat nie zamieszkuje pod wskazanym adresem. Wymeldowanie z przedmiotowego lokalu nie jest związane z kwestią przyznania mu lokalu socjalnego. Są to dwie odrębne sprawy. Zainteresowany nie ma możliwości ponownego zamieszkania w spornym lokalu, ponieważ dochodzi swych praw o przyznanie lokalu socjalnego (innego), a ponadto w lokalu tym znajduje się aktualnie zaplecze magazynowe, a nie lokal mieszkalny. Utrzymywanie zameldowania pod wskazanym wyżej adresem stanowiłoby fikcję meldunkową. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że zainteresowany przebywa w Warszawie i zdaniem organu to tam może koncentrować się obecnie jego życie, a zatem powinien dopełnić obowiązku meldunkowego zgodnie z obowiązującymi przepisami. O jego pobycie w Warszawie świadczy pobieranie zasiłku z Ośrodka Pomocy Społecznej Dzielnicy Wola.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00