Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. II OSK 1722/13

 

Dnia 18 lutego 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk /spr/ sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. NSA Anna Żak Protokolant starszy asystent sędziego Dominika Człapińska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Gd 786/12 w sprawie ze skargi T. L. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Gd 786/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu sprawy ze skargi T. L. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 14 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 30 sierpnia 2012 r.

Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, po rozpoznaniu wniosku T. L., decyzją z dnia 8 kwietnia 2011 r. odmówił wnioskodawczyni przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, decyzją z dnia 19 maja 2011 r., utrzymał ww. decyzję w mocy, wskazując w uzasadnieniu decyzji, że wnioskodawczyni wprawdzie była zmuszona do opuszczenia rodzinnej miejscowości, jednak skierowano ją do pracy w miejscowości, oddalonej o kilkaset metrów od miejsca stałego zamieszkania, a więc nie można uznać, że nastąpiło odizolowanie od środowiska. Miała kontakt z innymi Polakami pracującymi w tym samym gospodarstwie. Według Kierownika trudno również przyjąć, że nie miała kontaktu ze swoją rodziną w sytuacji, gdy jej dom rodzinny znajdował się w odległości, która może zostać pokonana pieszo w czasie kilkudziesięciu minut.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00