Wyrok NSA z dnia 26 maja 2015 r., sygn. II OSK 2594/13

Związanie NSA podstawami skargi kasacyjnej wymaga prawidłowego ich określenia w samej skardze. Oznacza to konieczność powołania konkretnych przepisów prawa, którym zdaniem skarżącego uchybił sąd, określenia, jaką postać miało to naruszenie, uzasadnienia zarzutu ich naruszenia, a w razie zgłoszenia zarzutu naruszenia prawa procesowego wykazania dodatkowo, że to wytknięte uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia del. WSA Wanda Zielińska - Baran Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. S.-K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/Ol 1277/12 w sprawie ze skargi M. S.-K. na decyzję Warmińsko - Mazurskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Olsztynie z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia zakładu do uboju i rozbioru bydła I. oddala skargę kasacyjną, II. zasądza od M. S.-K. na rzecz Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Olsztynie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 25 czerwca 2013 r., II SA/Ol 1277/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M. S.-K. na decyzję Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Olsztynie z [...] września 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia zakładu do uboju i rozbioru bydła. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że w niniejszej sprawie zastosowanie mają zarówno przepisy prawa polskiego, jak i prawa unijnego, co wyraźnie wynika z ustawy z 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 17 poz. 127 ze zm.), a także z przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 19 maja 2010 r. w sprawie niektórych wymagań weterynaryjnych, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej (Dz. U. Nr 98 poz. 630). Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 pkt 2 lit b) ustawy powiatowy lekarz weterynarii, na obszarze swojej właściwości, wydaje decyzje administracyjne w sprawie zatwierdzenia w stosunku m.in. do zakładów zatwierdzonych zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 853/2004 ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego, czyli m.in. zakładów uboju zwierząt i rozbioru mięsa. Przepisy powołanego rozporządzenia unijnego określają wymogi, jakie zakłady tego rodzaju winny spełniać. Przy czym wymogi te mają charakter bezwzględnych nakazów, a w związku z tym ich spełnienie jest niezbędne dla uzyskania decyzji o zatwierdzeniu zakładu uboju i rozbioru zwierząt.