Wyrok NSA z dnia 28 lipca 2015 r., sygn. I OSK 1779/15

Motywy wyroku muszą być jasne i przekonujące oraz stanowić konsekwentną i logiczną całość. Z treści uzasadnienia powinno ponadto wynikać, że sąd przeanalizował wszystkie zarzuty zamieszczone w skardze, konfrontując je z ustaleniami poczynionymi przez organy i z materiałem dowodowym sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 1498/14 w sprawie ze skargi M. M. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego K. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 1498/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. M. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego K. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia

w drodze wyjątku.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy

z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. Poz. 267, dalej jako: "k.p.a."), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...], którą odmówił małoletniemu M. M. - reprezentowanemu przez przedstawiciela ustawowego K. P. przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.

W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący wniósł o zmianę decyzji i przyznanie mu świadczenia

w drodze wyjątku.

W odpowiedzi na skargę Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniósł