Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. II OSK 2013/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędziowie NSA Andrzej Jurkiewicz del WSA Mirosław Wincenciak Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 kwietnia 2013 r. sygn. akt IV SA/Gl 466/12 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Gl 466/12, oddalił skargę A. K. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. nie stwierdził u A. K. przewlekłej choroby obwodowego układu nerwowego wywołanej sposobem wykonywania pracy w postaci zespołu cieśni w obrębie nadgarstka, wymienionej w poz. 20.1 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869).

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że strona w latach 1979 -1991, będąc zatrudnioną w Kopalni Węgla Kamiennego "[...]" - "[...]" w S. (zakład zlikwidowany, następca prawny - [...] S.A. w B. - Oddział w S. - Zakład "[...]" w S.) na stanowiskach: mechanika samochodowego na powierzchni, mechanika pod ziemią, ślusarza pod ziemią, ślusarza-cieśli pod ziemią i cieśli pod ziemią, wykonywała czynności związane z obciążeniem kończyn górnych w sposób dynamiczny, w stawach nadgarstkowych, łokciowych i barkowych, wymagające zginania i prostowania stawów oraz ruchów skrętnych nadgarstków, a tym samym pracowała w warunkach mogących wywołać sporną chorobę. Przyznał przy tym, że lekarze orzecznicy placówek medycznych, w których wyżej wymieniony był badany, a mianowicie Poradni Chorób Zawodowych w S. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. oraz Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., w swoich orzeczeniach wydanych odpowiednio [...] kwietnia 2010 r. (orzeczenie nr [...]) oraz w dniu [...] listopada 2011 r. (orzeczenie nr [...]) zgodnie zdiagnozowali u niego obustronny zespół cieśni nadgarstka. Podkreślił jednak, iż zgodnie z obowiązującymi kryteriami orzeczniczymi, okres czasu, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej, pomimo wcześniejszego zakończenia pracy w narażeniu zawodowym, wynosi 1 rok.