Wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 2015 r., sygn. II OSK 2214/13

Dnia 2 kwietnia 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska /spr./ sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy L. - Z. G. K. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 1871/12 w sprawie ze skargi Gminy L. - Z. G. K. w L. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 1871/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. G. K. w L. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem z dnia 19 sierpnia 2011 r. Gmina L. - Z. G. K. w L. wystąpił do Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Zielonej Górze o odroczenie terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej wymierzonej decyzją Głównego Inspektora Ochrony środowiska z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] za naruszenie w 2009 r. warunków pozwolenia wodnoprawnego udzielonego decyzją Starosty Sulęcińskiego z dnia [...] czerwca 2005 r. w zakresie wprowadzania ścieków do wód.

Decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Zielonej Górze odmówił odroczenia terminu płatności kary, wskazując, że kara nie została wymierzona za rzeczywiste przekroczenia w zakresie czystości wód, lecz za niespełnienie warunków formalnych poboru wód oraz wykonywania analiz. W ocenie organu I instancji nawet budowa nowej oczyszczalni ścieków w L. nie spowoduje usunięcia przyczyn ponoszenia tej kary przez wnioskodawcę.