Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2015 r., sygn. II OSK 1752/13

Zasadniczo w doktrynie prawa i postępowania administracyjnego przyjmuje się, że zagadnienie nabycia praw z decyzji ostatecznej powinno być rozważane na płaszczyźnie materialnego prawa administracyjnego wobec aktów ustalających konsekwencje norm prawa materialnego w sferze praw i obowiązków adresata tego aktu.

Teza od Redakcji

Dnia 20 lutego 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia NSA Leszek Kamiński /spr./ sędzia del. WSA Małgorzata Miron Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1810/12 w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 31 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.

W motywach wyroku Sąd powołał się na następujący stan sprawy.

Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. Komendant Wojewódzki Policji w Bydgoszczy nr [...] na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), zw. dalej ustawą o broni i amunicji) oraz art. 104 i art. 268a k.p.a. cofnął Z. S. pozwolenie na broń palną myśliwską do celów łowieckich w związku z uzyskaniem informacji o toczącym się przeciwko niemu postępowaniu karnym z art. 220 § 1 w zw. z art. 156 § 2 i art. 11 § 2 k.k.