Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. I OSK 742/14

W orzecznictwie wyrażany jest pogląd, że kwestia braku odpowiedniej obsady etatowej i znaczna ilość spraw podlegających rozpoznaniu nie może rodzić negatywnych skutków dla strony w sferze terminów załatwienia spraw.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) sędzia del. NSA Jacek Hyla Protokolant asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury i Rozwoju od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2013 r. sygn. akt I SAB/Wa 477/13 w sprawie ze skargi W. K. na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz W.K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 477/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi W.a K.a na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy stwierdził, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa i wymierzył Ministrowi Infrastruktury i Rozwoju grzywnę w wysokości 1.000 (jeden tysiąc) złotych płatną w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się wyroku.

Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

W. K. wniósł skargę na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z 13 listopada 2012 r., nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydenta m.st. Warszawy z 6 maja 1950 r., nr [...]odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. Wolskiej 26. W uzasadnieniu skargi wskazał, że od dnia wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia z 6 maja 1950 r., tj. od 23 lutego 2009 r., był wielokrotnie informowany o kolejnych przewidywanych terminach wydania rozstrzygnięcia, z których żaden nie został zachowany. Do wydania decyzji przez organ I instancji (w dniu 13 listopada 2012 r.) doprowadziło dopiero uwzględnienie przez Sąd skargi na bezczynność, który wyrokiem z 8 maja 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 509/12 stwierdził jednocześnie, że bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Po złożeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, zawiadomieniem z 4 marca 2013 r. skarżący został poinformowany, że rozstrzygnięcie sprawy nastąpi do 31 maja 2013 r. Od tego czasu nie otrzymał żadnej korespondencji. W dniu 13 czerwca 2013 r. W. K. wystąpił do Ministra z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, jednak bezskutecznie. W związku z powyższym wystąpił do Sądu ze skargą na bezczynność, wnosząc o wyznaczenie Ministrowi terminu jednego miesiąca na załatwienie sprawy, wymierzenie organowi grzywny, stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz zwrot kosztów postępowania.