Postanowienie NSA z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. I GZ 4/15

Koszty sądowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia adw. M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 19 listopada 2014 r. sygn. akt III SA/Łd 923/12 w zakresie zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi kasacyjnej "A. C. M." Spółki z o.o. w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 7 czerwca 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 923/12 w sprawie ze skargi "A. C. M." Spółki z o.o. w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Ł.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 listopada 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: p.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. b), § 6 pkt 5 i § 2 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461), zwanego dalej: rozporządzeniem, przyznał adwokatowi M. W. 492 złote tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej "A. C. M." Spółce z o.o. w Ł. (zwanej dalej: skarżącą), za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej. W uzasadnieniu Sąd przywołał treść przepisów wymienionych w podstawie prawnej orzeczenia oraz poglądy wyrażane w orzecznictwie dotyczące kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i stwierdził, że ustalając wysokość kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu na etapie postępowania kasacyjnego dokonał ich miarkowania. Sąd wziął bowiem pod uwagę okoliczność, że pełnomocnik skarżącej przygotował i wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu I instancji, nie występował jednak na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Sąd miał także na uwadze okoliczność, że w III Wydziale tutejszego Sądu wnioskujący adwokat został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu skarżącej spółki w kilkudziesięciu sprawach, w których stan faktyczny i prawny jest prawie identyczny jak w tej sprawie i dotyczy określenia zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdu. Również sporządzane i wnoszone przez wnioskodawcę w imieniu skarżącej skargi kasacyjne, opierały się na tych samych podstawach i pełnomocnik używał w nich tych samych argumentów. W praktyce każda kolejna skarga kasacyjna była powtórzeniem argumentacji zawartej w pierwszej wniesionej skardze kasacyjnej. Przedstawione okoliczności uzasadniały przyznanie wnioskującemu adwokatowi wynagrodzenia w kwocie 400 zł, podwyższonego o właściwą stawkę podatku od towarów i usług, stanowiącą 1/3 stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia.